Bugün mavinin tonu yok benim yüzümden Bugün ne yanda bakarsan bak rüzgarım gri Usulca gezdim yitik saçlarında şehrin Usandım insan olan yanımdan , yenildim Ne kalıp bir durakta ne çıkıp maveradan Ne günüm açtı karanlık gitmiyor hiç başımdan Sende duruldun ya bu aralar biraz buruğum Hep öyle söylesem de pekiyi değil durumum Elbet uzlaşır bu iki yakam bir gün tamam da O gün ben kalır mı bu etten bedenden arda Neyine lazım ulan bu dünyanın Olsam da olur burada eminim ben olmasam da Sorsan da olur beni bugün bir daha sormasan da Kulaklarımda çınlamaz sesin seni duysam da Bugün geriye bakmam inan boynumu kırsan da Uysam da olur şeytana artık hiç uymasam da (Uysam da olur şeytana artık hiç uymasam da) Nakarat Ah şu ellerim , tırmanıyor sandı gökleri Oysa diplere doğru kazdık ses etmedi Kendime mahcubum bir tek kendime yetmedim Bitmedi mücadelem bilmedim pes etmeyi Nasıl olur da gerekliliktir ki bırakmak Dedim ki derde sarıldım bir daha bırakmam Bilirim ki pişmanlık en büyük yokluk bana O yüzden sonunu görmek istedim sardım başa Düşünmeden yaşamak gerek belli ki Elime ne geçti aklımı tükettim öylece gitti Söyleme bittim Hayasız öfke ve bitki bir ruhla dolaştım çölünde Yolların da en sonu bitti Korkarım ki küçüldükçe küçüldü dünya Ne bir diken üstünde yaşam ne de bir macera Kabullendim her şeyi sinemde tamam da Her şeyin ne olduğunda var bir muamma Benim de canım var dedikçe eksilir ya candan Sımsıkı tutundukça düşersin ya rüyalarda Denize mavi desende şeffaftır ya aslında Yarını beklemekte benim için bu kadar saçma Aklımda ne kalmak var hem de bir yere gidip kaçmak Artık içimi bu dünyada açmam Kendimle baş başayım , yoksa yorulurum Sahibiyim zamanın elbet onda boğulurum Nakarat Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com