Verse1: şimdi bana bi dünya lazım,içinde ben olmayan gölgesiyle boğuştuğum bi damla kandan hatıra kızıldı gökyüzümüz solmak üzere sokaklar ve boşluğunda duyduğum şehir sesiyle uyanmak sabahlar ölüm derdi, gece olunca öldünüz bi sayfa daha yazardım, oturmak zorunda öykümüz sarıydı tonlarım o eski şarkı ölürken ve şimdi tamamen siyaha döndü hayat dururken anlaman gerek, yüzümden akan gölgen olmasın ağlamak gibiydi yüzüne dokunmak bir şehir uzağımda sesin kısık kırılgan senin düğümlü dudaklarına başka bi ben dokunamaz sınırsızlığa ulaşsın, bi kez hayata bulaştık bir ezgi döner, kafamın için yontan adınla aynı sandığın kadar büyük bi gücüm yok artık (yok artık,kimse yok artık) Nakarat: 2x ben hep zahiri sorma kaç kişiyim sorma kim gelirse gelsin aynı sonla gelir son halin elimden düşen bi sakura kadar katil (kes) boşver içinden çıkamam belki Verse2: umurumdan dışarda bi dünyaya alışmak büyükçe mide bulantıları zorla konuşmak huzuru bulmanın diğer bi adıda yok olmak ben olmak sen olmak ve en nihayetinde hiç olmak hiç olmazsa git bu gece konuşmam kadın hiç olmazsa sus buraya alışmam kadın hiç olmamış gibi git varlığından sakınırım ben otursam bu yerde inan kendi başıma sapıtırım kan revan serabım vakti dolan öder hep hesabı kapat bu sayfalardan usandım kaç zaman geçerse geçsin hepsini yaktım darılma ben elden gelen ne varsa hepsini yaptım bilinmezin sınırından bi veda ver bana kimin nesiyim boşver onu ve son defa bi sigara yak silinmesin hiç derken imkansıza merhaba (hadi git,kendine iyi bak) Nakarat: 2x ben hep zahiri sorma kaç kişiyim sorma kim gelirse gelsin aynı sonla gelir son halin elimden düşen bi sakura kadar katil (kes) boşver içinden çıkamam belki Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com