Hayat yalan söyler sonra konuş der bağırmadan Uykum terk eder beni, benimle gün ağarmadan Zaman gelir unutulursun uçup gidersin Sonra ne demekmiş öğrenirsin, kül olmak yanmadan Korkum yok senden hadi yaklaş ölüm vakti Zaman akıp gider patlar kırdığın kum saati Onlar gibi olma sen de insan kendini kandırma Kalbi katledene gerekli hissiyat nakli Herkesin güldüğüne gülmezsen olursun sorunlu Aşka yenik düşenler hep terk ettiler gururu Söyleyemediğim sözler azat etti bu ruhu Dudaklarda kalan kelimeler yarattı kuruntu Mutluluk rüzgar gibi es elime değ Bırakma kal orda Uzun zamandır uzak huzur denen şey benden Bağırsam da gelmez bişey elden Umutlarım çık artık o saklandığın yerden Ve bul beni, her zamanki karanlık yerdeyim Bi sendeyim bi bendeyim bi yerdeyim bi gökteyim Sen gülümserken onlar gibi sahte duygularla Uyku bırakmayan kabusumun en güzel yerindeyim Uyandım bu kabustan Yağmurum yağsın üstüne dokunsun kalbine Bunu duyduğunda kalk vur bana Hayat bağırmak ne haddime Yağmur yağıyor tenime, günah yıkar gibi Mutluluk, çocukken penceremden yağan kar gibi Eriyip gitti, bütün gücümle bitti Bu sağır kör bi insanın duyduğu bi savaşın ritmi Bu yüzden hayat dur, yoruldum yavaşla Ne zaman ayağım takılsa sarıldım telaşla En yakındakine, sağındakine, solundakine Duyguları öldüren insan, söyle bu kinin kime? Karanlık hayatımda yanıp sönen lambalar Odamdaki görünmeyen ölüm kokan tablolar Savaşmaktan, yalanlardan bıktım yoruldum Bi gün doğar, bi gün batar sema hüzün boğar Sorun eklemek mi beklemek mi duyguları? Kin dolar kalbimin terk edilmiş kuytuları Bi gün en sevdiğini alır senden düzen Onunla beraber yolcu eder gözden akan damlaları Yazmak benim için nefes kadar önemli Düşünmeden uyuyamadığım dönem garip bi dönemdi Anlamaya başladım şimdi, hayatta ne olabilirdi Ölüm kadar gerçek huzur kadar değerli Uyandım bu kabustan Yağmurum yağsın üstüne dokunsun kalbine Bunu duyduğunda kalk vur bana Hayat bağırmak ne haddime Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com