Nefretle uyandım bu sabah gözümü açtığımda Yıkadım elimi yüzümü çıkdım şehrimin sokağına Oturdum yaktım karnım açken şimdi bir sigara Sessizce izledim gelip geçenleri Lan ankara ne varsa aldın işte benden Bende sildim seninle tüm geçenleri Kolay değilki unutmak kazınmış kalbine Bazı şeyler kahrolası değilmi Anlat sende anlat bana ankara Yakarken canları seninde canın yandımı Yaşarken hayallerimi sen bir andan çaldın Oysa kandım yaktın üşürken ayazında Anlamını kaybeder sönük gelince yarınlar Nedense yaşanmış gidince bir kuruntu var Takvimden silince düşer gider be umutlar Ne varsa boşver bugün yine yenik çıkar Yürürken yolunda emin değildi umutlar Doğan güneş yalandan hep yüzünü sakladı Karanlık çökünce tüm ışıklar kapandı Düşlü rüyalar özleminde çöküşlerdeyim Bazen hislerim düşlerimle eş değer değil İstediklerim beklediklerimden ayrı şey Her bi yanda yalanlarına sığınmış insanlar Her anımda artık onlardan uzak duruyorum Yakınca bir duman daha biterdi sanıyorum Sevince yalanları doğru insan olamıyorum Bakınca pencereden gülen yüze soruyorum Hayat artık gerçekden doğru yoldamı Giderken bir daha dönüpte bakmam ardıma Seversem acıları ben hep bu puslu yoldayım Varsın olsun bi günde bende mutlu olsaydım İnanki hayatla düşünce farklı yoldaydı Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com