Bir çift göz için yaşıyorsan; hiç korkmadan ölürsün. Çünkü aşkı tadan insanlar, aslında ölümsüz. Aşk yaşamak için yaşamıyor olman gerekli Çünkü huzuru bir tek nefsinin cenazesinde görürsün Huzurla bir kez dahi karşılaşmadım Para ya da rahatlık için kalbim başkalaşmadı. Bu yüzden mi daima kaybeden taraf hep benim? Yok aşka çare kalkanın olsa bile diyen hiç alkış almadı, Aşkın huzurunda, güneşi buzullarda hasret gibi karşıla Eşlik etme ölüm marşıma, Bu paramparça kalbin kırıntılarını birleştirirsem, Gözlerin çıkar karşına, Gel Allah aşkına. Bi gün başkasına doğarsa gül yüzünün bebeği, O gün fırlatırım sırtımdaki hasretimin emeğini, Ben, sen doldurdum sadece aşk kaşığıma Karşılığında sökülünce sen dik istedim, mutluluk yeleğimi Bu bile zor geldi ölüm rengi gözlerine, Dikeni özleyen gülün dramı aşkın tanımı Gözlerin karşılaştı mı bi başkasının gözleriyle Söyle, olduysa da bu ayrılığın ayıbıdır. Aşkın kalbi geniştir lakin aklı dardır Bunlar benim olmadığın için yakılan ağıtlardır Herkesin bir kez aşık olması hakkı normal Çünkü her insanın bir kez ölme hakkı vardır Keşfetmeme rağmen fethedemediğim incim Kavuşalım artık ne ben ne de sen incin Sen yaşama sevincim ve sevincime yaşamsın. Gerekirse olurum huzur sokağına dilenci Kaybolur direncim bir gün ölmek istemezsin Hangi insan kardeşi yokken ölmek istemez ki? Dert batağındayım, hergün tekrar ölüyorum Şu dertlerimin pisliğini bi Erdi temizlerdi Bi anda filizlendi kadere ektiğim öfke Gökkuşağını dikizleme, siyah beyaz gözle Ben uyumadan görülebilen bir rüyaya daldım Bizi senle Azrail gelse ayıramazdı sözde Sensizliği dinle şimdi, gözlerini kapatıp Birkaç sayfası eksik oluyor hep dost isimli kitabın Sensizliği unutabilmek için hafızamı sıfırladım Ama adını nerede duysam sen kokuyor her tarafım Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com