Günlerden birgün karakışın sonuna doğru
Güneşliydi ogün kendimi azad etmiştim
Rüzgar beni bir sahile götürdü
Bir yer bulup oturmuştum
Bir tutku tutturmuştum
Kafam çok karışık aynı dertten muzdarıptım
Vakit harcamamalıydım para bulmam lazımdı
Böyle bir durumda asıl orada
Nasıl olduğuma şaşıyordum ben
Bir yer bulup oturmuştum
Bir türkü tutturmuştum
Güneş bana gülümsüyordu
İçimi ısıtıyordu
Sen dikildin karşıma
Güneşimden kaç güneşimden kaç
Güneşimden kaç güneşimden kaç
Balıkçılar geri dönmüşlerdi bomboş
Kediler ve yaşlılar her zaman onları beklerdi
Herşeyi hitit aslanı gibi izliyordu karabaş
Herkes çalışıyordu yosun kokusu duydum
Bir türkü söylemekteydim
Deniz ışıldıyor göz kamaştırıyordu
Sesler ve şekiller giderek belirsizleşiyordu
Ve bildiklerim bilmediklerimden azdı
Kainatta bir yerdeydim
Bir türkü söylemekteydim
Güneş bana gülümsüyordu
İçimi ısıtıyordu
Sen dikildin karşıma
Güneşimden kaç güneşimden kaç
Güneşimden kaç güneşimden kaç
Söz-Müzik: Nejat Yavaşoğulları
Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com