Verse1: Hikayem bittiyse artık kendi yoluna bak Adımı karaladım bugün duvardaki tablolara Hayatım anlatarak bitmez çünkü epey uzun Benim için bir şey mi yapmak istiyorsun ? Sadece sus Ruhsal bozukluklarıma bir tedavi yoktu İnanki, görmediklerim gördüklerimden çoktu Yaşamadığın bir hayatı taşımak bir hayli zordur Eğer, ne dediğimi anlamak istiyorsan empatiyi kur Elimde tozlu raflardan çıkmış bir roman İçiçe girip hikayeleşmiş öykülerden oluşan Kafamda çözümlenmeyi bekleyen soru işaretleri Parçalarımın derinliklerinde aşkı işledim Direncin kalmadığında göğüs geremezsin zorluğa Depresifsen düşersin umutsuz bir boşluğa Ölümle ilgili yazılan şarkılar hiç son bulmayacak Yalnızlık, beni karanlığımla başbaşa bırak Nakarat:x2 Duvarda patlar yumruklar nefretimin karşılığı Çevremdeki bir çoğunun düşünceleri hastalıklı Yıllarımı geri ver zaman, yaşlanmak istemiyorum Öldü içimdeki o çocuk bugün gidip defnediyorum Verse2: Ağustos beş yıl seksensekiz doğardı Volkan Düşünki tertemiz hiç günahı olmayan Tabi, yıllar geçtikçe günah defterleri dolar Ölüme yaklaşınca usul usul hayatla bağ kopar Eğer savaşacak bir şeyin kalmadıysa topla valizi Camlarda pus var, duvarlarda kan izi Hayallerimi bana bırak ve git nefret sevgiden çok Şu aralar kendimi bulduğum hiçbir yer yok Şarkılar beni anlatır ve bende onları Çoğu doğru görünen şey benim için mantıksız Sadece konuşup, dinlemeyi bilmiyorsan haksızsın Bugün yanında olan yarın yok bir bakmışsın Paranoyaların önüne dizilen onca sorunum varken Nefes alabilecek vakti bile bulduğum söylenemez Çevremde normal olan kaç insan var ? Parmakla sayılır Cinnetim, çatışmaların odak noktasıydı Nakarat:x2 Duvarda patlar yumruklar nefretimin karşılığı Çevremdeki bir çoğunun düşünceleri hastalıklı Yıllarımı geri ver zaman, yaşlanmak istemiyorum Öldü içimdeki o çocuk bugün gidip defnediyorum Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com