Ce soir, le vent qui frappe à ma porte me parle des amours mortes devant le feu qui s'éteint ce soir, c'est une chanson d'automne dans la maison qui frissonne et je pense aux jours lointains refrain: Que reste-t-il de nos amours? Que reste-t-il de ces beaux jours? Une photo, vieille photo, de ma jeunesse. Que reste-t-il des billets doux, des mois d'avril, des rendez-vous? Un souvenir qui me poursuit sans cesse. Bonheur fané, cheveux au vent baisers volés, rêves mouvants que reste-t-il de tout cela dites-le-moi? Un petit village, un vieux clocher un paysage si bien caché et dans un nuage, le cher visage de mon passé. Les mots, les mots tendres qu'on murmure les caresses les plus pures les serments au fond de bois les fleurs qu'on retrouve dans un livre dont le parfum vous enivre se sont envolées, pourquoi? Try to align Türkçe Aşklarımızdan geriye ne kalır? Bu akşam, rüzgar kapıma vuruyor bana geçmiş aşklarımdan bahsediyor kül olmadan önce bu akşam, bu bir sonbahar şarkısı evin içinde sesini titreten ve ben uzaktaki günleri düşünüyorum nakarat: Aşklarımızdan geriye ne kalır? O güzel günlerden geriye ne kalır? Bir fotoğraf, eski bir fotoğraf, gençliğimden. Aşk mektuplarından geriye ne kalır? nisan ayından, randevulardan? Bir anı durmaksızın peşimden koşuyor. Mutluluğun gölgesi, rüzgarda savrulan saçlar çalıntı öpücükler, göçüp giden hayaller bütün bunlardan geriye ne kalır söyle bana? Küçük bir köy, eski bir kule iyi saklanmış bir manzara ve bir bulutun içinde, değerli bir surat geçmiş günlerimden. Kelimeler, mırıldayan nazik kelimeler okşayışlar daha da saf yeminler bozuldu suyun derinliklerinde bir kitabın sayfalarında bulduğumuz çiçekler parfümüyle sarhoş eden hepsi uçup gitmiş, neden? Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com