I woke up Wednesday morning Staring at the ceiling Hoping for deliverance From the distances in you. This room feels like an oven Somewhere south of nowhere And north of nothing And I'm barely out of Tuesday I've seen seven hours of Wednesday I guess I've got regrets Maybe you could leave a light on, leave a light on, for me. Can you see her, Waiting there down by the sea? With a hat on, Over her eyes and looking for me If you see me coming home, Turn me away. Everybody tries to go back somewhere someday. She kept me at a distance. And fifty-two weeks later, We're still the same. I'm standing in my basement, Making my arrangements And waiting for the telephone To ring to ring to ring. So I left from Minnesota Where the weather's getting colder, And people are changing. Maybe you could leave a light on, leave a light on, for me. Oh, can you see her waiting there down by the sea? And have arrangements and made them for welcoming me If you see me coming home, Turn me away. Everybody tries to go back somewhere someday. And if all this distance Ain't gonna bring you to me Then what's the point of all this patience? It's not your nature You just keep what you need. And you got some pictures of me. I woke up Wednesday morning, Sometime Wednesday evening, Hoping for a piece of something easy to believe. When you live out on the border Of everything and nothing There's nothing but waking and dreaming. I'm barely out of Tuesday. There's no one to receive me, And nothing is changing. Maybe you could leave a light on, leave a light on, for me. Can you see her Waiting there down by the sea? There's a light on, But there's nobody waiting for me. If you see me coming home Turn me away, Everybody tries to go back somewhere someday, Everybody tries to go back somewhere someday, Everybody tries to go back somewhere someday, Everybody tries to go back somewhere… Zorlukla Salıdan Çıktım Çarşamba sabahları uyanırım Tavana bakarak Kurtuluş için umut ederek Sana olan mesafelerden. Bu oda bir fırın gibi hissettiriyor Hiçbir yerin güneyindeki bir yer Ve hiçbir şeyin kuzeyi gibi Ve ben zorlukla salıdan çıktım Çarşambanın yedi saatini gördüm Pişmanlıklarım var sanırım Belki sen benim için bir ışık bırakabilirsin, ışık bırakabilirsin, benim için. Onu görebilir miyim, Deniz kenarında bekliyorken Bir şapka ile gözlerinin üzerinde duran Ve beni arıyorken Beni eve gelirken görürseniz, Uzaklaştırın. Herkes bir gün bir yere geri dönmeyi dener O mesafelerden beni alıkoydu Ve elli iki hafta sonra, Biz hala aynıyız. Bodrumda duruyorum, Düzenlemeler yapıyorum Ve telefon bekliyorum Çalsın diye, çalsın diye,çalsın diye Bu nedenle Minnesota dan ayrıldım Havanın giderek soğuduğu Ve insanların değiştiği yer olan. Belki sen benim için bir ışık bırakabilirsin, ışık bırakabilirsin, benim için. Onu görebilir miyim, Deniz kenarında bekliyorken Bir şapka ile gözlerinin üzerinde duran Ve beni arıyorken Beni eve gelirken görürseniz, Uzaklaştırın. Herkes bir gün bir yere geri dönmek için çalışır. Tüm bu mesafeler Seni bana getirmiyor. Peki bu kadar sabrın ne anlamı var Senin doğan böyle değil İstediğini alırsın Sadece neye ihtiyacın varsa saklarsın Ve benim bazı resimlerimi aldın Çarşamba sabahı uyandım, Bazen de çarşamba akşamı, İnanması kolay olacak bir şeyin bir parçasını umut ederek Sen sınırında yaşarken Her şeyin ve hiçbir şeyin Uyanma ve rüyadan başka bir şey yok. Ve ben zorlukla salıdan çıktım Beni alacak için kimse yok, Ve değişen hiçbir şey yok. Belki sen benim için bir ışık bırakabilirsin, ışık bırakabilirsin, benim için. Onu görebilir miyim, Deniz kenarında bekliyorken Açık bir ışık varken Fakat kimse beni beklemiyor. Beni eve gelirken görürseniz, Uzaklaştırın. Herkes, bir yere birgün geri dönmeyi dener Herkes, bir yere birgün geri dönmeyi dener Herkes, bir yere birgün geri dönmeyi dener Herkes, bir yere geri dönmeyi dener Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com