bana bakma yine gelmez kimse benim ne işim vardı ki bu yerde bilinçsizce gelmişim ıssız şehre mazur görün alışamam yalnızlığa anlayın beni ben çok bahtsızım şuan şanssızlığın ta kendisiyim buna hep inandım ve söylüyorum şanssızlık adeta yakama yapıştı yakama yapıştı ve hiç bırakmıyo bu ıssız şehirse beni hep boğuyo sonum karakol olur gözüken bu kelepçeyi taktılar mı gece zorlu sabahlar düşünmekten geçmezdi geceler zorlu ve de gerilimliydi şanssızım desem de fark eder mi ? bi getirisi de olmazdı neticede gülmek istedimse de olmadı hiç ihtimali bile belki sevindirirdi o dahi olmadı dertler arasında ne yapacağımı da hiç bilmiyordum en başta bu kadarını beklemedim sadece mazur görün beni dedim her şeyin kötü olcağını bilemedim ileriye bakamamanın cezasını çektim şimdi gitti herkes kalmadı kimse bu olay gerçekleşti istemesem de yalnızlıkla kalmıştım bir başıma bu şehirde ıssız bir yalnızlıkla bundan sonrası çok zor benim için günler geçmezse daha da sıkılır içim artık benim belki de devamım yoktu kötü gidişte devam edip durdu bazen o soruyu sorsaydım kendime şanssızlık neden hep peşimde diye ama bu mevzuları unutabilmek için sormaya cesaret edemedim kendime o soru kaldı düşüncelerde cevapsız gerçi sorsaydım da cevaplar mıydım bilmiyorum sahiden zor cevaplamak tek yaptığım ise unutmaya çalışmak en başta bu kadarını beklemedim sadece mazur görün beni dedim her şeyin kötü olcağını bilemedim ileriye bakamamanın cezasını çektim Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com