bana veda etmeseydin keşke bu soğuklarda bu dayanılmaz vahimlik düşürür yataklara sevgini paylaşamadın benle bencil olmandan sürükledin beni çok tuhaf olan bataklıklara gitmemeliydin ben seni kaybetmek istemezken yakınımdan uzaklaşman götürdü beni kedere seni göremiyorum artık benzedim harabeye sensizlik yaptı beni sessiz serseri bir avare bitkinleşmem bana yazdırdı manidar sözleri temyiz ettim başkalarından hep o gözlerini kağıtlara doldurdum devamlı ben hasretini bu vedan yarınlarımı gelmeden bitiriyo benim yarınlara bakamıyorum güzel bi heyecanla her şeyini yitirmiş biri nasıl baksın yarına içindeki neşeli kıpırtıları bitirdin ansızın gelecek başlamadan bitti bundan rahatsızım budur işte bir veda depremi sen çaldın sonrasında da sireni duramadı asla bu veda treni tutmadı maalesef bunun freni renksizleşti hayat fazlasıyla bu zemheride geçemedim bir türlü hayatın çemberinden kurtulamadım ki senin vedanın depreminden etkisi geçmez bir ömür devamlıdır müebbet kahkahalar atarsın sen artık hep ardımdan nasıl güzelce bitirdin işte beni insafsızca başkalaştım yokum bedenimin civarlarında bu bedeni taşıyamıyorum zifiri karanlıkta tüm her şeyi hemen atmandır bunlara sebep kendimde değilim ben oldum sanki bir ceset hayat diretiyo bana ve ardarda diyo pes et binlerce ton daha katınca iyice çöktü kasvet bu yaşadıklarımdan dolayıda çok eserekliyim vedalara alışmayı istemediğimden böyleyim vedandan itibaren düştüm bir gafletin içine göçtüm sanki dünyadan al mesuliyeti üzerine budur işte bir veda depremi sen çaldın sonrasında da sireni duramadı asla bu veda treni tutmadı maalesef bunun freni Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com