То было раннею весной,
Трава едва всходила,
Ручьи текли, не парил зной,
И зелень рощ сквозила;
Труба пастушья поутру
Ещё не пела звонко,
И в завитках ещё в бору
Был папоротник тонкий.
То было раннею весной,
В тени берёз то было,
Когда с улыбкой предо мной
Ты очи опустила.
То на любовь мою в ответ
Ты опустила вежды —
О жизнь! о лес! о солнца свет!
О юность! о надежды!
И плакал я перед тобой,
На лик твой глядя милый,—
Tо было раннею весной,
В тени берёз то было!
То было в утро наших лет —
О счастие! о слёзы!
О лес! о жизнь! о солнца свет!
О свежий дух берёзы!
Baharın o ilk günleriydi,
Otlar yeni yeni boy veriyordu,
Dereler akmaktaydı, hava ısınmamıştı,
Korulukta yeşillikler sinmekteydi;
Çobanların kavalı seherde
Daha pek çınlamıyordu,
Lüle lüle ormana çalıyordu
İnce eğrelti otları.
Baharın o ilk günleriydi,
Kayın ağacının gölgesindeydi,
Sen karşımda gülümseyerek,
Gözlerini indirmiştin.
Aşkıma karşılıktı belki
Göz kapaklarını düşürmen-
Ah hayat! Ah orman! Ah nuru güneşin!
Ah gençlik! Ah ümit!
Ve ağladım önünde,
O cânım yüzüne bakarken,-
Baharın o ilk günleriydi,
Kayın ağacının gölgesinde!
Ömrümüzün sabahıydı o-
Ah, saadet! Ah, gözyaşları!
Ah, orman! Ah, hayat! Ah, nuru güneşin!
Ah taptaze ruhu kayının!
Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com