Sevgilim şimdi ben ve hayalin el ele araftayız. Kalbin bir kütüphane ve malesef ben en tozlu raftayım. Üç yıldır yazdıgım bir günlük bir kac silik sayfa, Gecemde dolunay ol gökyüzümde tek yıldız kaymaz.. Yalan sanıyorsun ya bir buna bir de sana acizim Delirmek mi sensiz senle uyanmak mı lan hangisi sahici ? Çektigim sensizlik şu ölüm sadece harici Toprak sen koksa tabuta giden kafileye dahilim. Seni yazarken aglayan tüm satırlar görgüsüz O gözlerin gülmeyi unutan bulutlarımın örtüsü. Gülüşün.. Yanaklarında masum gizlenen gamzelerin.. Bir kıvılcım seni bana getirse ben cennete küserim. Bu karanlıgın sonunda da aydınlıgım adın olmalı. Çöl yerine ne önemi var okyanusta damla olmanın ? Gözlerin güneşim gibi o yüzden bu mevsimde üşüyorum Yere bassada ayaklarım önemsiz gözünde düşüyorum.. nasıl bilir misin aynaya bakınca bile seni görmek yüzümde ben ben değilim lan nolcak artık geri dönmesen de üzülmem ben yanlız değilim her gece dumanım ve oldukca hüzünle iki parmagımın arasına her gün 10 yıl bırakıyorum geriye ömrümden umutlarım sular altında bedenim toprak ruhum sahilde belkide yalan kadar gercegim o minik kalbinde ama o kalbin malsef bi bana satılık değil sahibinden nerde kirlenirsen kirlen gözlerine talibim ben Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com