İlk değil son değil veda edişim benim Üzülme ağlamam söz sana sevdiğim Hiç birşey söyleme konuşma ne olur Ardına bakma da git yüreğime dert olur Nelere katlandı bu yürek bunada katlanır elbet Ne acılar çekti bu yürek bunada alışır elbet Bir gece vakti ansızın bir telefonumla Uykundan çığlıklarınla uyanacaksın, Telefonda benim sesini duyduğunda Çıldıracaksın seni yanıma çağardığımda Koşa koşa gelecek yine benim gösüme basını dayayıp Sabaha kadar mışıl mışıl uyuyacaksın Sabaha karşı uyandığında bir elini sağa bir elini sola atacaksın Ama nafile çünki bu sefer çılgına ulaşamıyacaksın Hatırlarmışın zamanında sen benim aşkımı Sen benim sevgimi sen benim yüreğimi Ata köyde bir kata tarabyada bir yata Bir de beş para etmez bir cep telefonuna Satıp giderken sana iki çift söz söylemiştim Bir gün ne pahasına olursa olsun bende Senin aşkının bedelini ödeyip satın alacağım demiştim İşte o gün geldi çattı gözlerini iyice açtığında Baş ucunda eflatun bir zarf bulacaksın Yine hatırla birzamanlar sana ilk aşk mektupumu Sana ilk seni seviyorum diye eflatun zarf içinde yazıp Vermiştim O zarfı aldığında çığlıklarla haykırmış aşkım canım erkeğim demiştin Şimdiyse o zarfı açtığında gözelrin fal taşı gibi açılacak yerinden çıkacak Çünki o zarfın içinde senin dün geceki aşkının bedeni yatıyor Sen benim gönlümde sen benim gözümde beş kuruş bile etmessinya Şimdi hayatımdan ebediyeten çıktın seni allaha havale ediyorum Nelere katlandı bu yürek bunada katlanır elbet Ne acılar çekti bu yürek bunada alışır elbet. Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com