Verse1 Gönlümün kıyıları yosun bağlayan kalbi yansıtır baş ağrıtır güç kaybediyorum geçen hergün zamanla oturur taşlar artık Kıymet bilmedim bu can bi çare merhametimden görmüyodur Paslı kalemimden çıkan denklemi alim bir zat kuramıyodur Nasıl beklerim cenneti kalbime günahım tavanda güler durur Borcumu ödemem hayli zor moruk insan nankör tanım budur Yolum budur biraz çakıl dağlar orman farketmezdi İlahi tabanca akılda kaldı yazmaya ömrüm yetmeyecektir NAKARAT Unut derdin, ölümü gel unut bu evren taşa toprağa mı düşmüş, Son dersim, ziyan eyleme ben benden soğuk birine gördüm Kelam yendi, hayat ritmim kalbe kifayet eskiye dönmüş Gör derdim, hali görmen için mesken kurup içine gir bir. Verse2 Dört duvar arasına sıkışıp kalmışım pencere arkası cennet bahçesi Bedenime gömleği giydirmişler günahla dolmuş cepleri Kapıyı açsalar utanırım inanki çıkamam o günahla bakamam yüzlere Gel dese gelemem git dese kaçarım bi çare ömrüm kör bu gözlere Yemin ederim özledim bitse ömrümün geri kalanı Tartışır olmuş insanlıktan yaktılar diri diri bayrağımı Unutturdular Allah'ı Uçkura sattılar varlığını Derdinden öte geçmişi sattı geleceğe bakmak masal tadı NAKARAT x1 Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com