Još i danas zamiriše trešnja
U proljeće kao davno prije
Jedna trešnja danima daleka
Tamo gdje me već odavno nije
Bugün kiraz ağacının kokusu duruyor hâlâ
İlkbaharda, uzun zaman önce olduğu gibi
Bir kiraz ağacı, uzak günlerden
Uzun zamandır bulunmadığım yerden.
Rekao sam kad poći sam morao
Spalite mi i kuću i njivu
Samo trešnju ostavite staru
Kad navratim da je vidim živu
Ayrılmak zorunda kaldığımda demiştim ki:
Evimi, bahçemi yakın
Yalnız yaşlı kiraz ağacımı bırakın
Döndüğümde onu canlı göreyim.
Što to ima u ljudima tužno
Da ulaze u tuđe živote
Tko to živi u prošlosti mojoj
A još nije umro od sramote
Nedir bu üzücü olan insanlarda,
Başkalarının hayatına giren.
Kim bu geçmişimde yaşayan,
Hâlâ utancından ölmeyen.
Rekao sam u vjetar sam pričao
Nikog nije bilo da me čuje
Lijepu pjesmu ne voli baš svako
Neko baca kamen na slavuje
Rüzgarla konuştum dedim,
Beni duyacak kimse yoktu.
Güzel bir şarkı herkes tarafından sevilmez,
Bazıları da bülbülü taşlar.
Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com