Günün aydın olsun diyen kimse yok evimde Yanlızım kan ter içinde sabahın beşinde Açtım gözlerimi intiharın eşiğinde Çaresiz bi insan gördüm gece düşümde Hatırlamaya çalışırken tam anlamıyla Mesaj geldi telefonuma duraksadım İnanamadım okuduklarıma ulan ayıp Bir başkasını nasıl öpersin beni yok sayıp Bunu arkadaşlarımdan duyucağıma yok olsaydım İnan daha iyiydi anlımdan çekip vursaydın Aklım nasıl alsın onlar utansın Onurum boşver toplama dağnık kalsın Bir tutam tebessümü tanrı çok gördü bana Al bu mutluluk ödünç , insanlar gülünç Zamanı geriye almak istersin yakında Unutma artık Grogi yok yanında yanlızlık değildir ödünç Böyle bir durumda ne yapar allahım (Nee)! Çekip vursam değermi beş para etmeyen ruhu Herşeyin üstü kalsın demem azmedemem bunu İnsanlar değer verdiğim kadar değildi duru Oturdu gözlerime yıllanan göz yaşım Sana yazdığım her cümle için pişman ellerim Azalır hayallerim arttıkça yaşım Sana baktığım heran için pişman gözlerim Sen olmadan yaşayamam derdin hatırla Bir mendil yetti silmeye bizden arta kalanları Yoruldum artık sürüklemekten hayatı Seni yaşatmadığım için pişman değilim ! [ reklamı gizle ] [ 163690 ] Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com