Yalnız yatağıma tozlu düşüncelerle girdim
Üstüme bir hasret çöktü öyle ağırdı ki nefes alamadım
Uzandım başucuma medet umarak sigara yaktım
Sensiz odamın atmosferinde her nefeste dibim tuttu karardım
Büyüyor içimde yuttuğum her söz aşkla karışık
Düştüm dostum mu var bu şehirde
İçime akıyor gözümden yaşlar kanla karışık
Taştım deniz mi var bu şehirde
Buradan doludizgin ona karışayım
İçim karartıyor kalemle beyaz sayfaları
Gülen mi var aynalara bu evde
Acı veriyor sesini duymadan yatmak yüzünü görmeden uyanmak
Dön artık ben de yeniden çiçek açayım
Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com