Akşamın ışıkları vurur parmaklarıma
Güneş batarken
Amcaların gölgesi çıkmıyor rüyalarımdan
Kabus bu rüya
Duvarlar hep duvarlar sıkıştım annemin rahminde
İnsanlar ah bu insanlar öyle uzak öyle yabancı
Düşünürüm insanları
Küçücük beyinleri
Mutlu olmaya yeter
Vuruyor insancıklar vuruyor insanları
Bu şarkı söylenirken
Şehirler hep şehirler aynı hepsi aynı mezar
Yaşamlar bu yaşamlar öyle kısa öyle acı
Seni kendimden çaldım
Tek başıma kaldım
Yalnızlıktan utandım ben
Adımlarımı sattım
Yarınlarımı attım
Sana varamadım ben
Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com