Ve öldüm, umutlarımda öğrenemedim yaşamayı, unutmayıda.. sevmesekte hayatı, yaşasakta zorsunup ölümdür hayattaki en büyük korkuluk (Çok soğuk..) sadece çok soğuk barışamadım hayatla, napim ölümle dost olup? yediğim kazıklar saolsun, aşka doydum kestiysem bileklerimi, kalmamıştır başka yolum! Kabus dolu bir uyku düşün, deliksiz hayatımın özetiydi bu, delirdim! ölüm denen içkiyi karıştırmadım korkuyla doldurdum bi bardak ve sek içtim Ve öldüm, umutlarım yüzümdedir yaş akmaz gözlerimden, uyur kalır hüzünlerim bulutların üstündeyim yinede, neyle tartarsan tart umutlarım üstün gelir En huzurlu uyku bu anlatamam tarifsiz yaşarken değil ama öldüğümde katildim.. içimde bi ses gülümse der ve ekler; hayat olamadı belki ama ölüm adildir Ve öldüm benden önce hislerim temiz kalmak mümkünmü, herkes önce kirlenir doğum ilk lekedir, temiz kalmaya çalışmak ne kadar çabalasanda yolun bitmezidir Rahat değilim çünkü yakışmadı bana kefen yavaşça girdim içine hayat ettikçe beni heder ve ömrüm kulağıma usulca fısıldar hayat vermedi ama ölüm verir sana değer Çok pişmanım çünkü yenildim şimdi herkesin gözünde büyük kerizim ölüme doğru koştu hayat ve erişti doğmamıştı henüz kızım, adı denizdi Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com