These eyes, did I die behind these Cold blue eyes? Did I know where to go? This light, eclipsed in a worn disguise Did glow even though my cries were Driven by those echoed lies No where to roam Open my eyes Enlightened the child that Whispered : Bardo, Omnio Let me belong, eat my raw Stick me empty with your hungry claws-bring me light Can you feel the tension burning? The soundtrack of our lives, On an early April morning, May be able to re-define The standards of this restless emptiness... Carved out of velvet, draped in truth To reach omnio Let me be strong, let me Draw all the lines That fall upon the floor-bring me life Let me feel electric tension I am greater, taller and a thousand times smaller From a ghost that told you where to go To a piece of flesh that need to know And as I turned my fragile skin I reached omnio I have gathered bricks throughout a lifetime To build a house where I will live The door is where I write these words And the window where I forgive Restlessly I searched the hallway For the truth of yesterday But changes cast their ugly shadows The basement is their host today Is this the omnio I have been searching for? Try to align Türkçe Omnio Post Bu gözlerin, bu soğuk mavi gözlerin arkasında mı öldüm? Nereye gideceğimi biliyor muydum ki? Eskimiş bir kılıkla karanlığa bürünen bu ışık kor gibi parladı Feryatlarım bu yankılanan yalanlarla sürüklense de Gezinecek hiçbir yer yok Gözlerimi aç Aydınlanmış çocuk fısıldadı: Bardo, Omnio Bırak senin olayım, çiğ çiğ ye beni Yapış bana, acıkmış pençelerinle İçimi boşalt, ışık getir bana Yanan gerilimi hissedebiliyor musun? Hayatımızın müziği Bir nisan sabahında Belki yeniden tanımlanabilir Bu huzursuz boşluğun standartları Kadifeden yapılmış, gerçekten kumaşla kaplanmış Omnio ya ulaşmak için İzin ver güçlü olayım Zemine düşen Tüm çizgileri çizeyim, hayat ver bana İzin ver elektrik gerilimini hissedeyim Sana nereye gideceğini söyleyen bir hayaletten Bilmen gereken bir et parçasına kadar Ben daha büyük, daha uzun ve bin kat daha küçüğüm Ve narin cildimi değiştirirken Omnio ya ulaştım Bir ömür boyunca tuğlalar topladım Yaşayacağım yere bir ev yapayım diye Kapı bu kelimeleri yazdığım Ve pencere affettiğim yerdir Huzursuzca aradım koridoru Dünün gerçeği için Ama değişimler çirkin gölgelerini döküyor Bodrum bugün onları ağırlıyor Bu aramakta olduğum Omnio mu? Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com