Joker : verse1 Artan sorumluluklar , artan bu yük ve arkandan bakarlar al kapkaranlık arkan tamam bi kartal gibi yükseldiğinde arkan tavan yapar ve markan hiç önemli değil bu pazarda satıldı mafsal var mı ruhu tartan kalbin hala çarpar her bir gün karanlığına teslim oluyor al bak beyaz sayfalarımız vardı düşüp yerden kalkan bi adım attığında yine sardı hayat sarpa hayat hayli parasaldı kanka çalışsamda kanka çabalasamda , çalsamda , çırpsamda kanka çünkü beni bi yarışa soktular hiç tanımadıklarımla hatta kimse söylemedi koşcağımı hangi tarafa sanki daralır duvarlar ve boynum bağlı halata sanki bileklerim istiyordu artık kanamak namlularının hedefi olana denk mutluydum hepinizle ancak şimdi pişman ediyor sizi tanımak Nakarat : x2 umuttu ellerimde unuttuklarım ve büyüdüğümde anladım yalandı tüm yarınlarım bi yarının peşinde koştururken aklım elimde tüm kalanlarımla oturdum ağladım Joker : verse2 annemin tek hayali görmekti büyüdüğümü bense farkında değildim uçuruma doğru yürüdüğümün ellerim tam ortasında bağlandığım bi kördüğümün emin ol görmek istemezsin kendi kendini öldürdüğünü bu gördüğün masal gündüz ve gecenin düğümü her şey istedikleri gibi yani büyürüm sessizce terk edip hatıralara sığındığımda sırt çevirdi fotoğraflar dediler artık büyüdün dediler artık yürüdüğün bu yolda teksin , hedefe koş ya da batabildiğin kadar bat ve sürünüp git mutluluk bi rüya gibi görünüp gitti ve bazen şans hayatta bir kez çıkar önüne bil ki bu bikaç şey söylemekten fazlasıydı ve şimdi bıktığım her şeyin 5 yıl önce hastasıydım dur beni yıkan gözyaşlarının akmasıydı öyle boktandı ki her şey sanki kasvet haftasıydı Nakarat : x2 umuttu ellerimde unuttuklarım ve büyüdüğümde anladım yalandı tüm yarınlarım bi yarının peşinde koştururken aklım elimde tüm kalanlarımla oturdum ağladım Joker : verse3 gün geçtikçe arttı benden beklediklerin benimse hergün azalmakta yarına eklediklerim her an tetikte bekle çünkü yalan söylediklerim benide sattı aynı sofrada ekmek yediklerim dertlenirsin gördüğünde sevdiklerinin artık yoldan geçerken selam bile vermediklerini sen bilmezsin beni ayakta tutan çektiklerim değil düşmanlarımın hergün beni yok etmek istemeleri ne hissettiğimi sorma bu şehrin ayazlığında, bu şehrin karanlığında, bu şehrin beyazlığında bu şehrinde canı cehenneme çünkü kimse kalmıycak yanımda bu şarkının sözlerini yazdığımda boşver beni bilenler bilir mutluluklarını yok ettim hayatıma girenlerin çünkü tüm unuttuklarımın hiç kalmadığı değerleri beni dünkü gibi zannetme sakın kalbinden yer verip Nakarat : x2 umuttu ellerimde unuttuklarım ve büyüdüğümde anladım yalandı tüm yarınlarım bi yarının peşinde koştururken aklım elimde tüm kalanlarımla oturdum ağladım Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com