Bölüm 1 Ne kadar afitapta olsa hayat demlenir Onla başlayan sözüm er ya da geç diptedir Beni bu soğuk kaldırımda görenlerde serindir Nedeni var mı bilemedim, uzak mı kaldı ellerim ? Ve o, ne kadar yüzüme gülüp kaybolursa Bir o kadar da canı yanar, çünkü hala benimledir Varlığını yokluğuyla bir tutup sevinmedim ki Sıkıntımı bir tütünle, örtüyorum çare midir ? Çare miydi ? Boğazlar kadar derinde olmak Çare değil ! Tüm İstanbul, sesine doysa ! Eninde - sonunda, yüzüne baksam Ben bi' seyyahım, umutlarımda ràna. Yaşantımın içinde, hüzün - elem tonla Ayaklarımı çöle düşürdüm, çekenlerdi dostlar Yavaş yavaş gömüldüm, kalibre payidar. Saadetin silüetindir, buna yok fayda ! Nakarat Belki.. gözüm onda kalır ama buna var bi engel Dön bi gel, yüzüm sade kırmızı Mevsimlerden.. baharı ayıran kışım ! Buna sebep başım. Kim ne derse desin, anlamaz başım.. Bölüm 2 Bakarsın.. boşuna zaman kaybı yaşandı, Dalınca uzaklara gönül kapına dayanır Kadeh kadeh sevgi dağıtıyorlar bu durakta Kimine parça parça aşk, kimine pranga Bana düşense bir ayna bakınca bi kaç surat var Tebessümün aşka inat, tesadüfler ortasında Bir yanımda brandalar, karanlığına örterim Ki karanlık senin adın, cesaretimse bitti artık. Beklerim.. değecek bilirim.. Sol yanım intihar notası gibi.. Çarpıyor daimi.. Bu adam zifiri.. Susamam.. Konuşurum.. sızlayamam.. Zaman.. en kötü iltihap, Ben buralarda duramam.. Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com