nasıl eserse rüzgar şiddeti umursamam
kendi halimde biriyim ben acılarımla yaşayan
dört duvar arasında sesin bi an sesim yankılanır
çocuklugumu görüyorum yüzüme masum bakan
kalemi elime aldıgımda yıpranmış kelimeler
günahlarımı düşündüğüm o karanlık ihtimaller
vede bu benim yaşantım zaman akıp giderken
bugün erken gitmeliyim ölüm beni beklerken
vurulmuş bi kederle bak yaşıyorum ardından sen
bu oyunun tek kuralı acı yaşatmaksa oynamam ben
uyanmıcam su gibi gider sonsuzluga
esir düştüm sayılır zehir sacan korkuluga
rüyaların içinde parça parça olmuş duygıular
vuruldum aniden etrafımda şeytanlar
lakin korkum yok nerde şimdi insanlar
eskilerden kalanlar eskiler hep yalanlar
Nakarat:
nefret kusuyor gencecik yüreği
kin gidüyor şimdi yarınlarına
kök vermiş şimdiden kederi
yalancı olmuş elindeki pusula
Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com