On dokuz Nisan'da koptu zelzele
Başımıza gelenler sığmıyor dile
Yüce Kadir Mevlam sen imdat eyle
Olan zelzeleyi gören ağlasın
Kayaları pambık gibi atıyor
Nice canlar cansız yerde yatıyor
Güç yetmiyor gözlerimiz bakıyor
Sabi sıbyan olup ölen ağlasın
Sel oldu akıyor gözümden yaşım
Duvarın altında kaldı gardaşım
Bir kimsem kalmadı yaran yoldaşım
Garibim halimi soran ağlasın
Zalim felek kırdı kanadım kolum
İnleyip duruyor biricik oğlum
Kollarımdan aldı şu kahpe ölüm
Körpe fidanları gören ağlasın
Sağ olan gelirmiş şu garip başa
Akpınar tutuştu yandı ataşa
Yaramızı sarsın hem Gazi Paşa
Onulmaz yaramı saran ağlasın
Bize yardım eyle Başvekil Bayar
Askeriye gelmiş ölüyü sayar
Topraktan çıkanı tabuta koyar
Salacaya koyup yuyan ağlasın
Karalar bağladı şu mahzun millet
Halimize ağlar Çakmak'la İsmet
Bu nasıl tecelli bu nasıl kısmet
Takdiri ilahi diyen ağlasın
Kader böyle imiş ne gelir elde
Eğlenip kalınmaz gayrı bu yerde
Başımıza gelen söylensin dilde
Destanı okuyup duyan ağlasın
Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com