Kolera Korkusuz Hayatım her yılı başka bir demir misali Yoksulluk içinde bocalayan bir ailenın Yaptığıma pişman yapmayı ben istedim Anımsamıyorum ilk ne zaman kirlenmişti elleriim Hayat böyle davrandıkça sert bir iki aglıyor yoruluyor bitkın düşüyorsun Sonra düşünüyorsun sert bir komutan gibi hamlelerını hesaplıyorsun Üzerindeki tozlerı silkip tekrardan başlıyorsun Ben ne bileyim madem oyle olayım yeri gelince Tum omur bir oyle bir boyle insanız menfaata gelince Nedensiz değil bu yalnızlığım Kendimi bağışlamam kolay kendimi üzdüğümde Zaafım var kendime kötü sürprizlerine zamanın kalbim alışık Endişelerimi sorarsan hepsi zehirli sarmaşık Madem öyle artık bende duygusuzum Sönmüyo fırtına bendeki acıya huzursuzum Düşüyorum yıne derken buraya uyumsuzum Bu köprüde düşüyorum araya korkusuzum Çıktıgım yol içinyok bir an kaybedilecek zaman Ve bilirki kajmeran dünya acımasız koca bir mekan Yediğim vurgun gittim sürgün çıkardıgım yangın bu yangın ben baygın Su gibi berrak olursan çalkalınırsın Aç gibi büyüyorsan gövdenden baltalanırsın Cesur yurekılıysen derhal susturulusun Zayıfsın herkesın sözüne içlenip burkulursun Yanlış tanıdım elleri ben gibi sandım herkesi Aldım peşiinen dersimi Kendımden dosytluk tek yolum Gunum farkılı ertesi gun oldu bunun oncesi Ve dunmuş bugunun ertesi benmışım kurban keçi Kusuturuyor benı olanları ızlemek Guveni kırılımış gibi insan gibikafamı cevırmek Bana düşen olmak için kırkına eriş Kırkından sonrada başlıyor Madem öyle artık bende duygusuzum Sönmüyo fırtına bendeki acıya huzursuzum Düşüyorum yıne derken buraya uyumsuzum bu köprüde düşüyorum araya korkusuzum Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com