Lost Soul - Tozlu Raflar

 (versiyon 1)
Metin boyutu: ( + Büyült ) ( - Küçült)   
Geç kalmak bazen cok zor gelir insana

Nefsimle savaşırken yüzleşirim doğrularla

Tek bir yalan bütün doğrularımı götürdü

Umarım gelir bir gün nefsimde imana



Neden? Çünkü herşey berbat sen gittin gideli

Hey umut sana sesleniyorum beni bıraktığın günden beri

Kaç gece uyku girmedi gözlerime 

Bir canlı olmasan bile bilirsin sende



İnsanı böyle yazdıran hissettiği duyguları

Nedense benimkisi klasik pesimistlik sancıları

Ben böyle olsun istemem ama hayat alışkanlığı

Bu saatten sonra değişmez hayatın sunacakları



Zaten başkalarının yüzünden mağdur duruma düştük

Mezara gömülmüş gibi şimdiden çürüdük

Yaş fark etmez insan gençkende olgun olabiliyorsa

İşte bunun anlamını olayların sonunda gördük



Gelde yeniden başlasın yaşadığımız hikâyeler

Başladığı gibi bir nefeste tükensin kelimeler

Neyse boş verelim sana sonsuz temenniler

Baktıkça insanların suratında görüyorum maskeler



Hayatımı çürüttüm geçmişin tozlu raflarında 

Birike birike dertler dağ oldu çöktü omuzlarıma

Anca sordum durdum cevap bulamadım sorularıma

Çok mu şey istedim hayattan terk edildim uçurumlara



Tartılıkta düşünceler tarlalarda üşüştüler

Ve ruhumla bedenime dönüştüler

Bense aralarında çöpçatan katlanan hüzünlerimle

Varsa bana da getir dünya kitabını çözümleriyle



Derine daldı kelimeler, beni de yaktı kelimeler

Söyle dostlar neredeler, ödendi tüm bedeller

İnsan denen kargalar, gönlüme üşüştüler

Derin bi darbe, harbe mecbur edildi düşünceler



Gül bahçelerinin en güzel rengi kırmızı

Kovana getirdiği balın, nöbetini beklemez arı

Umarsızca yaşanan hayatın, bilesin olmaz kârı

Kafası güzel adamın sahasına atılmaz şans zarı 



Biraz nefret biraz sevgi bilmem kaç duygu

Öyle farklıyım ki sanki çölde sert bir kurgu

Sen, içimde var olan en güzel tutku

Ben, sana değer veren tek suçlu



Yazarken kimseyi incitmedim kırmadan

Sabır kozunu oynadı o bu ormanda durmadan

Dizelerimdir, beati duydukça mutlu olan

Ve liriklerimdir her türlü haşereden korunan



Korktuğunda kaçmak sana göre şereftir 

Korktuğumda savaşmak bana göre eseftir

Hayallerimin etrafında demir bir kafes

Yenilgileri kabullenmek senin için enfes 



Aşkı emretti duygular artık önünde duramam

Hat saffada kaygılar artık kötüye uyamam

Ömür defterinden bir sayfa daha koparmam

Ben bu yolda bir adım daha koşturamam



Ölüm dolu bak topraklar, araziler dönüm dönüm

Yoktur hayat bahçemde dikensiz gülüm

Söyle dostum bu yaşadıklarım senaryodan hangi bölüm

Sonu aynıysa bu filmin bi önemi yok, ha yarınım ha dünüm 



Cesetlerim mordu fondetenle renk verdim

Midem bulandıkça hep olanları yere serdim

Halatımı tavanla boynumun arasına gerdim

Bitmek tükenmek bilmiyor benim ağlamaklı derdim



İlaç şişelerine hapsolmuş hastalıklı dudaklarım

Ufak bir hareketle sebepsiz duraklarım

Makyaj masamda binbir tane yamalı suratlarım

Rüyamda dört nala koşturduğum kır atlarım

Beni de anlayın!



Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com


İçerik Kısa Linki:


Beğendiniz mi? Tozlu Raflar Sözleri sayfasını Şimdi paylaşın: