Aldırış etmemek mümkünlükten çıkıp eziyet noktasına geldi Ketumluktan mahrum bu dünyanın onuru ve asaleti Kervan diyarlarından taşındı bu mutluluk zencefilleri Havza başlarında beklerken akan suyun içini kirletirler Her derenin içinde yüzen kurbalar bir gün beyenmez yerlerini Anlayamazlar anlayış denilen şey kağıda yansıtılan kısımdır Zengin olup olduğu yerde durmamak istemesimidir bu Yada fakir olup gönlü zengin insanların acı çekmesinin sebebi nedir, Adalet dediğimiz şey bir tomar paranın oyuncağımı oldu Paranın yanında eş olarak insanlar gelir,sade birbirinin kuklasıdır Bu zamandan öte doğallığını yitirmiş haldedir Eskilerin kattığı hazzın anlatılmaz bi manası var Nakarat Heybetinle yaşlanan ışığın gölgesinde doğ ve yaşa Umutsuz günleri, bırak geride kalsın kırık dal yerine oturmaz ki Pansuman edilemeyen bir geçmiş vede bir yara Yüreğime işlenen dövme kadar kalıcıyken ben yalnızdım 'Yanlızdım' Dünya aşikar, sözler ihtiyarca, gözler buruk bakar, Hayat umutsuz, insanlardan medet umulmaz, İşte kaldık yine baş başa , kalemler kağıtlar vede dört duvar Yalnızlığımı egale etmek için ilaçlarımı kısıtlamam, Savaşımın hengamesinde doğaçlama dahi yapamadım Elime tutuşturulan kanlı mızrağı,kimselere saplamak istememiştim ki Yazılmış olan öyküler bazen hüzünlü, bazen neşeli Bazen kan deryalarına bulaşmış sayfalardan seçili Hepimiz içinde aynı başlıklar atılır, Sadece rollerimiz farklılaşır Akil olmayan akıl ansızın çöke kalan dizler kadar yorgun ve bedbahtır Serpilmiş ahtım , dualarımla gün ışığıma doğru yansısın Sarılsın , sancılarımın en dipteki noktasına Nakarat Heybetinle yaşlanan ışığın gölgesinde doğ ve yaşa Umutsuz günleri, bırak geride kalsın kırık dal yerine oturmaz ki Pansuman edilemeyen bir geçmiş vede bir yara Yüreğime işlenen dövme kadar kalıcıyken ben yalnızdım 'Yanlızdım'' Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com