Ακρίτας όντες έλαμνεν, σην παραποταμέαν. Επέγνεν κι έρτον κι έλαμνεν, την ώρα πέντ' αυλάκια. Επέγνεν κι έρτον κι έσπερνεν, εννέα κότια σπόρον. Έρθεν πουλίν κι εκόνεψεν, ση ζυγονί την άκρα. Σκούται και καλοκάθεται, ση ζυγονί την μέσεν. - Οπίσ' πουλίν, οπίσ' πουλίν, μη τρως την βουκεντρέαν. Και το πουλίν κελάηδεσεν, σαν ανθρωπί' λαλίαν. - Ακρίτα μου, ντο κάθεσαι, ντο στέκεις και περμένεις; Το ένοικο σ' εχάλασαν, και την καλή σ' επαίραν. Τ' όλον καλλίον τ' άλογο σ', στρώνε και καβαλκεύνε. Και τ' άλλα τα καθέτερα, στέκνε και χλιμιντρίζνε. Ακρίτας παραθύμωσεν, Ακρίτας εθερέθεν. Akritas Akritas tarlasını sürüyor Dere kıyısındaki Gidiyor, geliyor ve sürüyor Bir saatte beş sıra bitiriyor Gidiyor, geliyor ve ekiyor Kırk kilo tohum Bir kuş uçuyor ve konuyor Odun sabanının üstüne Dolanıyor ve konuyor Odun sabanın ortasına Git kuş, uzaklaş buradan Yeme çiftçinin sopasını Ve kuş ötmeye başlıyor Bir insan sesiyle Ey Akritas, niye oturmuş bekliyorsun Niye oturmuş bekliyorsun? Evini yıktılar Karını aldılar En iyi atına Semer vurup gittiler Diğer atların kenarda duruyor Öylece kişniyor Akritas öfkelendi Akritas deliye döndü Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com