Prozodi - Karanlık Oda

 (versiyon 1)
Metin boyutu: ( + Büyült ) ( - Küçült)   
her sabah yeniden başlıyo çektiğim işkence

uykuya dalınca ölürdüm hayat kolumdan çekmese

sabaha karşı bi rüzgar eser ve uyanırım yine

uyandığım zaman dudaklarımın arasında iki hece



bi iki satır yazabilsem anlatıcam derdimi

beni tanıyan herkes serhat öyle der dimi

tanıdığını sananlar, soruyorum size ben kimim?

hayatımın bi döneminde sallamıştım herşeyi



tavanlardan basık evim ve odamın içi çöp dolu

hergün içiyorum çünkü kafamın içi hep dolu

yazmadıklarım da var, vicdanıma takılıp durdu

istedim ki bu şarkım da şimdi böyle kinle dolsun



elimde tuttuğum kalem duygularımı linç ediyo

içimde biriktirdiğim zaman beni kimse dinlemiyo

biri bana gitme diyo ama gitmem gerek anlamıyo

ben sessiz olsamda prozz durmaz hep yazıyo

 

ay boşuna çabalar güneş bile aydınlatmaz odamı

odama giren herkes yaşayamaz senden farklı

burda uykuya dalan herkes kabuslardan kaçamaz

benle diyalog kurma, cevaplar hep kaçamak



bazen konuşmak istemem, sıkılır canım bunlara

küfrettiğim nadir ama edepsiz olurum şarkıda

sabah kalktığımda tanımadığım biri var odamda

bu yazdıklarıma bi başlık koydum, karanlık oda



yaşa dese rabbim, ben ölümü seçmek isterim

yazıyorum sürekli bu ara karamsar hep sözlerim

özlemedim desem inanma hep yolunu gözlerim

yine uykusuz geceler ve kan çanağı gözlerim



ölümü erken isterdim, senden önce hep böyle

ama artık sen varsın, çizgi çektim geçmişe

içimi dökerken sayfalara yağmur var dışarda

karanlık odamın dışında heryer sessiz bugece 



----------------------------------------------------



saat sabaha karşı altı, benim içimd e kin mi var

sinirimi alamam ki ben, kana boyansa dört duvar

siyah olsa bunalmazdım, o renk benim içimi açar

ben kaçmasam da azrail beni her sokakda arar



son iki dörtlük kaldı ama ben yazamıyorum hiçbişey

çok nasihat aldım fakat dinlemiyorum kimseyi

hatıralar fazla ve karıştırırım geçmişimi

ben böyle hayatın gelmişini geçmişini 	



acı değilse hissedilen, bu duyduğum sanrı mı?

tüm insanlar aynıdır, ya ruhları farklı mı? 

yazdığım bu sözlerin tüm hakları saklıdır

seni gördüm bu gece ve ..................



karanlık hep benim odam, kimse yok heryer boş...

dışarı attım kendimi, sokak lambası biraz loş...

yanarken ben karanlığı tercih ederek yürüyorum...

arkamda bi kaç hayal, hiç durma haydi koş...



Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com


İçerik Kısa Linki:


Beğendiniz mi? Karanlık Oda Sözleri sayfasını Şimdi paylaşın: