La caravane passe Entourée d'une cadence, D'un silence, D'un rythme sans écho. Cherchant des sources des coteaux Comme sur les mers, sans routes, les bateaux. Sur la page blanche du désert Où la lumière fond comme le plomb sur la flamme, Les gazelles regardent de leurs yeux de femme. La caravane passe Liant les pays et les races, Laissant sous leurs pas Des mesures égales. Le soleil est blanc, un morceau de cristal Escortée par des ombres vives et berçantes, Pensant à la nuit aux fraîcheurs caressantes La vie a le rythme du pas des chameaux. Tel un ciel hivernal par ses astres, les hameaux. Des visages maigres et des regards sombres, Leurs nuits sont longues et leur fatigue brève, Cultivant la lumière et récoltant l'ombre. Ils consolent leur espoir sur l'oreiller du rêve. Kervan geçmekte Hızla kuşatılmış Sessizlikle, Yankısız bir ahenkle kuşatılmış Kervan geçmekte Yokuşların başını arayan, Yolsuz denizlerdeki kayıklar misali. Işığın ateşeteki kurşun gibi eridiği Çölün beyaz sayfasında, Ceylanlar bakışıyor kadınsı gözleriyle. Kervan geçmekte Eşit aralıklar bırakarak adımlarının altında. Canlı sallanan gölgelerin eşlik ettiği Billur parçası Güneş beyaz, Huzur veren ferahlığıyla düşlüyor geceyi. Hayatta develerin adımlarının ahengi var Öyle bir kış göğü ki yıldızları,köyleriyle İnce yüzler ve karanlık bakışlar Geceleri uzundur,kısa yorgunlukları Ekerek ışığı ve biçerek gölgeyi, Düşlerin yastığında avuturlar ümitlerini. Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com