Emekle büyüttüğümüz ağacın dallarını budadın Seni unutmak haricinde her şeye bunadım O kadar uzaksın ki yok bir ucun bucakların Yine de sana yürümekten memnundu bacaklarım Ses ver eğer beni duyuyorsan Meğer küçülürmüş kalp, insan ne kadar büyüyorsa Nasıl bir anda kayboldun sihir ya da büyü yoksa? Bir rabb'ime bir de sana "var"ım, sen yok say Gözlerin seçemiyor mu akı karayı? Yürü kalbim gidiyoruz topla tası tarağı Bu yangının çırasıyım ben ve mecnunun çırağı Bir gülün yapraklarına usulca düşen kırağı Tutamadın beni, ben de kırıldım Koca bir aşktan bana kalan sade kırıntı Büyük bir gürültüyle girmiştin hayatıma Oysa gidişin öyle sessizdi ki duymadım bir tıkırtı Yetmeyecek ama bitmeyecek de Şu an mutlu, elbet içlenecek de O zaman ne yapacak içmeyecek de? Suçluyum, sana bu kadar paha biçmeyecektim Seni en son gördüğümde yazdı Gönlün hiç cömert değildi, hep azdın Hiç kimseye anlatmadım seni, sadece yazdım Derinlerde sandım aşkı, bu yüzden kazdım Ancak görüyorum ki sevgi yeryüzünde Bu gidişin gösterdi bana diğer yüzünü de Bir yer biliyorum orada kimse yok sen hariç Ve bir yer biliyorum herkes orada ben hariç Bir türlü dikiş tutturamadım, nasıl söküldüysem Ve toparlanamadık hiç, nasıl döküldüysek Ölümüne sevmeliydik ölümlüyüz madem Aşk; kimine hurda kimine altın, maden Aşk; altındır, işlemesini bilene Basit bir soruymuşsun sen, cevabı bilinen Belki de tam anlamıyla tanımayıp Benzetmişizdir birbirimizi sevdiğimiz birine Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com