Rapsir - Eziyet

 (versiyon 1)
Metin boyutu: ( + Büyült ) ( - Küçült)   

ya ben beklemeyi bilmiyorum doğuştan

ya da sen hiç öğrenmedin yürümek nedir ve yahut kavuşmak

yarım kalan bi inşaattan hiçbir farkım yok

bütün duvarlarım kırık, güneş odalarıma ırak



benım ne haddime yokluguna savas acmak?

bana uzaklıgın kadar uzun degil kollarım bak!

yoksa neden sarılmayim sana, saçmalama

şimdi tutun hayallere ve son kez dokun saçlarıma



niyetim art değil, gözlerinle tanışmak

bak, burada mutsuzum ne olur oraya taşınsam

ben affedilmeyen bi hata, inanılmayan doğruyum

nereye dönersem döneyim aslında sana doğruyum



asrın da görmediği bi sevgi şimdi yerle bir

o kadar dağıttın ki beni parçalarımı derle dur

yuttuğum su, tuttuğum sır, yorganım, yastığım ol

ben de senin unuttuğun şarkılar ve bastığın yol..



yazmayalım artık ne sen bana, ne ben sana

sana yazılan şiirleri gören dokunmuş desen sanar

yokluğun eser yüzüme, üşür tenim

ya tut elimden sıkıca ya da yardan itip düşür beni



gönlünce düşürdün yine de kırılmadı

kalbim herkese taştan da bi sana yufkadır

bu sona hazırdık galiba, bunu bekliyoduk

tertemiz bahçemiz vardı hiçbi çiçek ekmiyorduk










bensiz de yaparsın ne soluğunumun ne kanın

ne güneşimsin ne karım, ne uzaksın ne yakınım

kalbimin raylarından çıkmış bi trensin

ben o kadar çoktum ki sana, beni de bitirensin!



yalınayak bi yolculuktayım tepemde kızgın alev

eğer dinlenirsem gecikirim varamam finale

zaten sana gidilen yolda durmak bana eziyet

kavuşmak kolay lâkin beklemekte meziyet



nefes almam gerek epey bi derindeyim

aynı yolu yürüyoruz madem neden ben gerindeyim?

bekliyorum serilmeyi gönlünün betonlarına

acının da tonları var boyandım en koyularına



boy attı özlemin sana ulaşmam imkansız

aşk kalplerin ticareti zararsız ve kârsız

içinden attın atalı avare bi mekansızım

oldukça mecalsizim, ne canlıyım ne cansız



biz unuttukça hatırlatsın ilâh birbirimizi

bu ayrılık bi silah misali vurdu dizlerimizi

yürüyemez hale geldik en sonunda yıkıldık

tabirim dökük, viran bi köy oldu, bıkıldım..



takıldın ayaklarıma sarılırcasına

doğumundan bugüne her yıl on bir ay darılır kasıma

kıskanırlar kasımı (seni) kaybettim sesimi

sen ay, sen güneş, sen ışık; ben karanlık kesimim



Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com


İçerik Kısa Linki:


Beğendiniz mi? Eziyet Sözleri sayfasını Şimdi paylaşın: