Orada kimse yoktur şu an benle beraber ölmüştür herşey Kocaman memlekette adıma kimse vermemiş rey Yine seviyorum yine severdin Soğuk yüzünden yüzün kireç kasar fakat geçimdi derdin Şimdi kaç insan kaybolur loş sokaklarında Kaçak sigara satan itler köşe başlarında Kışın sürekli pembe gökyüzü Gırç eden ayakkabıların sebebi beyaz zemin örtüsü Caddede beyaz etin kokusundan bayıl Devam et cebinden çıkar hisleri ve çek bir fırt ayıl Aylar oldu görmediğin insan sebepli bir acı Göremediğin gözler vücudunda izler bıraktı Sen de bıktın çocuk gibi kaçışlardan Kimse anlamıyor bahsettiğin tanımlardan Memleket dediğin yer uzaktadır özlemin kilometreler Zihinde battle royal var soğukta sendelerken Hakkı duymaz yalnız insan Sen de biliyosun bunu Hakkı duymaz yalnız insan Ben de biliyorum bunu Sadece adam olmamı istiyorlar Elim ekmek tutmaz güçlü değil bilmiyorlar Kafamda elli bin düşünce git de gitmiyorlar Beni anlamadıkları için kin güdüyorlar Kimse bilmez kopan fırtınalardan kör olduğun En güzel gününde kimse bulunmaz yol sorduğun Kelebekten kısa hayatın ölüm yorgunluğun Uykusuzluk nedeni tüm gün süren bu durgunluğun Dolaş eller cepte sokaklarda Öyle soğuk bir şehir ki buz var şakaklarda Tek kıpırtı arada bir kaşınma sakallarda Carpe diem diyen öldü kafaya takanlar da Eve gidip uzanmak var sürekli dolu kafanda Herkes aynı dertte zengin de simit satan da Memnun değil burada kimse koçum veren de alan da Arada bir nefes alırsın gözler kapandığında Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com