Hayatı düzene koydum anlattım tüm olanları Onca dosta eşlik ettim sözle sardım yaraları Sözden anlamayanlara eyvallahımız olmadı Yinede kardeşimiz bildik kalem kinle dolmadı Kimisi anlam veremedi geçti öyle dört sene Hasımlarımız olsa dahi yine yeterdik biz bize Kimisi gülüpte geçti aldanmadık gülen yüze Nasılsa yolumuz belli gerek yoktu bilmenize Belki biraz sıkıntılıydı anlatılmaz geçmişimiz Sabrettik sonuna kadar kalmasada direncimiz Meğer huzura ulaşmak için mücadele vermişiz Tabi bilemeyiz onların gözünde neydi değerimiz Sevdayı yürekte taşıyıp her acıya göz yumduk Sizin bu yaşadıklarınızı biz çocukken unuttuk Ölüm dedikleri sey dönüşü olmayan bi yolculuk Belki geldi zamanımız biz bu hayata fazla olduk Fazla yaşarım sanma bu dünyada herkes ölür İnsan ister temiz gönül sen yeter ki çekme zulüm Hayata gülümsemeyi bil fakat yeri gelince üzül Geç değil topla kendini kararmadan gökyüzü Boyun bükme ayağa kalk topla kendini yerden Merakla bekle haber gelir beklenmedik bi yerden Zaman yokki bilsen kalbim acıya o kadar tokki Çare yok yalnızlığa kader bu ne gelir elden Ne çaresiz kaldık bu hayatta ama ne de yalnızız Geçmişe dair kimsede kalmasın ufak bi hatrımız Tanıyanlar bilir bizim kimsede kalmaz hakkımız Kim bilir ona buna göre belkide yanlış adamız Ne kadar düşman varsa bi o kadar dostum var Acıma ortak, yarama merhem oldu o adamlar Benimle derdi dert bilip yine benimle susanlar Yine beraberce birlik olup hiç eksik olmasınlar Yaşadıklarımı yazdım hüzün dolu bu satırlara Onlarda biliyor böyle yazan bir benim bu yolda Haftalarca bekledikleri benden güzel bi parça Bu şarkı armağan olsun tüm seven dostlarıma Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com