Hangi biriniz anladı bu sokaklar neyin peşinde Dostu olmuş gecelerin bir karanlığın eşiğinde Yazmama sebepti karton toplayan o kardeşimde Sustum öyle onlar abi gülermi kader dediğinde Neyin farkındaydınız siz ve de neyin triplerinde Hangi biriniz dışlamadınız ki serseri deyipte Nasılsa senin karnın tok her bişeyin önünde Sen güzelce uyurken onlar dans ederler ölümle Bu denli yaktı beni hayat ve biraz sabır diledim Nedense gözlerim doldu hep sorup sual ettim O illet yüzünden söyle kaç kişi hayatını kaybetti Sanki o dakika orda beynime bi kurşun yedim Dayanamadım aktı gözümden birkaç damla yaş Kaldım öyle yerimde anlamadım bu nasıl savaş Gelemedim de kendime yıkılıyorum yavaş yavaş Tutuverdiler elimden ve çatılmıştı bana da kaş Sonra oturup anlattı bana ailesine bakıyormuş Geceleri karton toplayıp gündüz okula gidiyomuş Bu yüzden bu düzen onun için basit bir yolmuş Diyor ki onu en çok babasının ölümü yormuş Ah be çocuk keşke hiç büyümeseydin değil mi Yükün ağır yolun uzun ama istediğin bu değildi Malesef birçoğuda işte hayata böyle yenildi Dile kolaydı söylemesi ve şeref paraya eğildi Anlamı var hikayemin zalimden eleştiri yedim Bende merhamet nedir aynı bu şekilde öğrendim Gündüzleri değilde nedense karanlığımı seçtim Bu yolda birçok insandan bile hep vazgeçtim Benim anlattıklarım gördüklerimin ta kendisi Millette acıma yok sanki sokakların efendisi Öğrendim kini, hırsı, öfkeyi birde merhameti Sanada banada ölüm var, duyulacak sela sesi Bir çocuktu bana böyle nedensizce yazdıran Bir çocuktu sebepsizce sokaklarda yok olan Bir hayattı kendini bir maddeye bağlayan Bir çınardı bir anneydi evladına ağlayan Dışlamaya devam edin sakın destek olmayın Öldürün bile bile ve kim olduğunu sormayın Nasılsa yeriniz rahat kendinizi fazla yormayın Onlarda insan elbet hesap günü var unutmayın Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com