Senai Demirci - Unuttuk

 (versiyon 1)
Metin boyutu: ( + Büyült ) ( - Küçült)   

Ne çabuk unuttuk, ne çok unuttuk…

Dünya kalınası değildi,

yeryüzünde karar kılamazdık ki.

Geldik ve nihayet dönecek değil miydik?

Şimdi hatırladığımız bu..

Ve hiç unutmayacağımız…



Ne çok unuttuk, ne çabuk unuttuk

Bizden önce gelenleri ve bizden önce gidenleri

Güzel atlara binip giden güzel insanları

Sırf ölümünü güzel eylemek için yaşayanları

Ölümünü ‘düğün gecesi' gören güzel bakışlıları

Ne çok uyuduk göklerden habersiz.

Ne çok unuttuk semaya yüz dönmeyi

Ayağımızı yere sabit belledik

Elimizdekileri sahiplendik

Değil elimizdekilerin,

elimizin bile elimizde olmadığını hatırlamak zamanı şimdi.

Çok hatırlamak ve çabuk hatırlamak zamanı.



Unuttuk;

dünya bir gölgelikti oysa

Yolcu olduğumuzu unuttuk,

yolumuzun buradan geçtiğini sadece

Sadece uğradığımızı şu dünyaya

Yükümüzü yeğni tutmayı bilemedik.

Biriktirdik, çoğalttık, artırdık ve saydık

Geriye ne kaldı?

Şimdi hatırladık

Sermayemiz yokluktu, servetimiz acizlikti

Şimdi hesapladık.



Unuttuk,

Yüzümüzde Rahmanın nakşı vardı

Gözümüzde Cemalin bakışı vardı

Gönlümüzde Bekanın aşkı vardı

Şimdi, yüzümüz yerde kaldı

Gözümüz yaşta kaldı

Gönlümüz darda kaldı



Hatırladık ve anladık ki,

Bu dünyanın ötesi vardı



Gelin, burada kalmayalım.

Yüzümüzü Rahmanın vechine döndürelim,

Gözümüzü Gufranın tecellisine çevirelim,

Gönlümüze ‘neylerse güzel eyleyen' Mevlamızın tesellisini devşirelim.



Hatırlayalım, hatırlayalım ki,

‘Hatırlamaya değer bir şey bile değil'ken

Yüze geldik, varlığa vardık, dile geldik, ışığa vardık

Kimsenin bizi bilmediği, kendimizi de bilmediğimiz

Derin bir unutuştan alındık

Hatırlandık, hatırı sayılır olduk.



Fakat ne çok unuttuk ve ne çabuk unuttuk

Unutuşun çocuğu olduğumuzu

Varlığın uçarı kuşu olduğumuzu

Kanatlarımız olduğunu,

yerde kalanlardan ve arza bağlananlardan uzakta

Kaderimiz olduğunu

Gelip gitmenin, konup göçmenin,

Ondan gelip Ona gitmenin

Ne güzel olduğunu



Hatırlayalım hatırlayalım ki

Unutuştan alınmış

ve çokça unutmuştuk



Unutmayalım ki

Hep hatırlandık, hep hatıra kaldık

İşte o zaman enkaz altından çıkarabiliriz ruhumuzu



Ve o zaman yüreğimizdeki yangın yeri

İbrahimvari bir gülşene döner



Ve biliriz ki,

Mazlumlar mahzun olmazlar

Masumlara hüzün erişmez asla

Ve korku yoktur şehidlere…



Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com


İçerik Kısa Linki:


Beğendiniz mi? Unuttuk Sözleri sayfasını Şimdi paylaşın: