Sen kokuyo ciğerlerim malesef yerinde değil Nefessiz kalıpda ölmemek gülüm elimde değil Hiç birşey yapmıyorum şuan delirmekdeyim Ve hakkında susumayanların önünde seyirdeyim Malesef bu yüzden mecburum yumruklarımı sıkıp Kanımı dişlerimin stresiyle dökmeye dökmeye Nefret ediyorum bi faili meçhul kadını Defalarca yazıp kendime sövmeye Nedemem gerekir ki kadın senin için Geçersiz bir gerekçemin bile başlığı senken Şuan farklı hayatlarda yaşasakda senle Tek isteğim şu (şu) senden önce ölmek Kim bilir deme seni yazdığım kalem defter Sen çarpan kalbim düşünmeyen beynim Hatta duvarlar çalan keman gece belam Bir çok şey seni benden daha iyi bilir Yerinde saymak nedir bilirmisin Ben kapalı kutlarda gizlendim Zor durumda kaldığım her sensizliği sizlendim Nefesin olmak için nefesimi vermeye razıyım Ben fazla bişey söylemiycem kapattım ağzımı Sen sustuğum sen sayısını bi bilsen eğer Seninkine demezdin asla seninle ölmeye razıyım Alıştım demek güç lakin alıştım artık Başındayım şuan fakat başında değil başım Seninle geçirdiğim bi kaç seneyi Sonrasında kutlamaya hazır ruhum 40. yaşı Suçlusunda kimse suçlu değil bu durumda Herkes kendi rayında benim derdim kendi zorumla Yani ölmek istiyorum hatta kendi yasımla Ve hatırlarsan dokunabilirsin belki naaşıma O gün öyle geçti işte ya bu günde böyle Naparsan yap yerinde yok kimse Beynimden geçenleri kağıda dökmek istedim Ve kalibimle çatıştı sonuç sen yazdım yine Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com