Talha Bora Öge - Evlatlık

 (versiyon 1)
Metin boyutu: ( + Büyült ) ( - Küçült)   

İşaret parmağını kırıp çenemin altına hafifçe vurdu

Kaldır dedi yerden başını

Boynu bükük durmak delikanlıya yakışırmı

Sanki hep yakışanı yaşamışım gibi konuşuyor

İyiden iyiye canımı sıkıyordu

Yanında süslü bir paket vardı

Alelacele açtı bir çift ayakkabı çıktı içinden

Birde şapka kırmızı

Hadi dedi al durma, bak dedi bunlar senin

Fena halde kızarmıştım, bakamıyordum yüzlerine

Müdüre hanım tuttuğu gibi kolumdan çekti iskemleye

Sanki istemiyor muşum gibi zorla oturttu

Giydirdi ne zaman görsek güldüğümüz tombul elleriyle

Misafir kadın baştan ayağa süzüyordu bu sırada beni

Maşallah nasılda yakışıklı dedi sonra

Şöyle birazda saçlarını kesersek doyulmaz buna bakmaya

İyiki gelmişiz dedi yanındaki adama dönüp

O konuşmuyor sürekli başıyla tasdik ediyordu

Kadın dürtünce elini cebine soktu

Ve hayatımda ilk kez elime on lira geçiyordu

Al bakalım dedi ilk harçlığın bu

İlk mi demişti, yanlış mı duyuyordum

İrkilmiştim İlk kez aldığım o parayı almamış olmayı diledim

Yoksa korktuğum başıma mı geliyordu








Kimdi bu insanlar, hem ilk kez birileri ziyaretimdeydi

Neler oluyordu Anlamaya çalışırken cesaretimi topladım

Müdire hanıma döndüm ve sordum daha doğrusu çalıştım

Ürkek titreyen bir sesle şey efendim dedim

Ama kadın beklemedi bitiremedim

Tamam tamam dedi hazırlayım bunu

Hep beraber sahte gülücükler saçıyordular

Ve okşayan elleri şefkatten çok uzaktılar

İltifat ettikçe onlar benim içim burkuluyor

Çocukmuşum gibi davranmaları tuhafıma gidiyordu

Ben ben hiç yaşamadımki çocukluğumu

Bu gidişle büyümeyecektimde

Sefaletin göbeğindeydim büyüyen tek şey kaygılarım oluyordu

Her ne kadar sigara içmiyorum diye alay etse de bizim arkadaşlar

Kötü alışkanlıklardan uzak durmak buradan kurtulmanın tek yoluydu

Ve okumak okumak soğuk yatağımın sıcak yanıydı

Her seferinde alır götürürdü beni yazanlar

Hayal gücümle güçlenir, güçlendikçe ümitlenirdim

Ah ah öyleleri var ki öyleleri vardıki burada

Ana babaları kim bilinmezdi

Benimse en büyük tesellim kim oldukları belliydi

Bir benim kurtulduğum o kazadan beri ikiside rahmetliydi

Ben bunları düşünürken odadan çıkmışım

Düşünceli halimi görüp omzuma vurdu bakıcı

Gözün aydın dedi Evlat edinecekler seni

Nihayet annem babam olacakmış

Sevinmeliymişim yani, gülmeliymişim yani



Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com


İçerik Kısa Linki:


Beğendiniz mi? Evlatlık Sözleri sayfasını Şimdi paylaşın: