Что за дом притих, Погружен во мрак, На семи лихих Продувных ветрах, Всеми окнами Обратясь в овраг, А воротами - На проезжий тракт? Ev pek bir sessiz, Karanlığa gömülmüş, Yedi bucaktan Esen gözükara rüzgarlar, Bütün camlardan Kuytu köşelere dek ulaşırken, Kapılardan esenlerse - Geri mi dönerler? Ох, устал я, устал, - а лошадок распряг. Эй, живой кто-нибудь, выходи, помоги! Никого, - только тень промелькнула в сенях, Да стервятник спустился и сузил круги. Ah , yoruldum ben , yoruldum , - daha atların koşu takımı çıkacak Hey , canlı biri var mı , çıkın , yardım edin! Kimse yok , - geçitte bir gölge görünüp kayboldu, Akbaba alçalıp daireler çiziyor. В дом заходишь как Все равно в кабак, А народишко - Каждый третий - враг. Своротят скулу, Гость непрошенный! Образа в углу - И те перекошены. Eve giriyorsun Sanki meyhaneye girer gibi, Arkadaşlık , dostluk dersen...- Üç kişiden biri düşman. Yüz vermiyorlar hiç , Davetsiz misafir! Kıyıda köşede kalanlar - Onlar bile başlarını çeviriyor. И затеялся смутный, чудной разговор, Кто-то песню стонал и гитару терзал, И припадочный малый - придурок и вор - Мне тайком из-под скатерти нож показал. Belli belirsiz , garip bir konuşma başladı, Biri bir şarkı sayıkladı , gitarı tırmaladı, Küçük bir nöbet geçirerek - aptal ve hırsız - Gizlice bana masa örtüsünün altından bıçak gösterdi. "Кто ответит мне - Что за дом такой, Почему - во тьме, Как барак чумной? Свет лампад погас, Воздух вылился... Али жить у вас Разучилися? "Kim cevap verecek bana - Ne biçim bir ev bu , Neden karanlıkta, Veba barakaları gibi, Lambanın ışığı sönmüş, Havasız... Ya da sizin evde Yaşanmıyor mu artık? Двери настежь у вас, а душа взаперти. Кто хозяином здесь? - напоил бы вином". А в ответ мне: "Видать, был ты долго в пути - И людей позабыл, - мы всегда так живем! Kapılarınız ardına kadar açık , gönülleriniz kapalı. Kim buranın sahibi? - Şarap verse ya". Bana cevap olarak:"Anlaşılan uzun zamandır yoldasın - İnsanlarını unutmuşsun . - biz hep böyle yaşıyoruz! Траву кушаем, Век - на щавеле, Скисли душами, Опрыщавели, Да еще вином Много тешились, - Разоряли дом, Дрались, вешались". Ot yiyoruz , Yüzyıldır - kuzukulağı ile yaşıyoruz Ruhlarımız kokuştu Sivilcelendik Şarap tafralarına doyduk Evi harabeye çevirdiler Savaştık , asıldık". "Я коней заморил, - от волков ускакал. Укажите мне край, где светло от лампад. Укажите мне место, какое искал, - Где поют, а не стонут, где пол не покат". "Atlarım dondu , - kurtlardan kaçtık. Bana bir yer gösterin , lamba ışığı altında. Bana bir yer gösterin , istediğim gibi.- Şarkı söylenen , inilti olmayan , yerin altımdan kaymayacağı". "О таких домах Не слыхали мы, Долго жить впотьмах Привыкали мы. Испокону мы - В зле да шепоте, Под иконами В черной копоти". "Böyle bir ev Hiç duymadık biz, Dehlizlerde yaşamaya, Alıştık biz. Şafağımız bile karanlık Kötülük içinde ve fısıltılarla İkonların altında Kara kurumlara battık biz". И из смрада, где косо висят образа, Я, башку очертя гнал, забросивши кнут, Куда кони несли да глядели глаза, И где люди живут, и - как люди живут. Atların beni getirdiği , gözlerimle gördüğüm , Ve insanların nasıl yaşayabildiklerini anlamadığım, O kokuşmuşluktan , o şekillerin eğri durduğu yerden Kamçımı fırlatarak , paldır küldür uzaklaştım. ...Сколько кануло, сколько схлынуло! Жизнь кидала меня - не докинула. Может, спел про вас неумело я, Очи черные, скатерть белая? Ne çok şey kaybolup gitti , ne çok şey yitirildi! Hayat savurdu beni - hala savurmakta. Şarkınızı pek bir acemice mi söyledim Siyah gözler , beyaz örtüler?! Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com