Я полмира почти через злые бои Прошагал и прополз с батальоном, А обратно меня за заслуги мои С санитарным везли эшелоном. Подвезли на родимый порог,- На полуторке к самому дому. Я стоял - и немел, а над крышей дымок Поднимался не так - по-другому. Окна словно боялись в глаза мне взглянуть. И хозяйка не рада солдату - Не припала в слезах на могучую грудь, А руками всплеснула - и в хату. И залаяли псы на цепях. Я шагнул в полутемные сени, За чужое за что-то запнулся в сенях, Дверь рванул - подкосились колени. Там сидел за столом, да на месте моем, Неприветливый новый хозяин. И фуфайка на нем, и хозяйка при нем,- Потому я и псами облаян. Это значит, пока под огнем Я спешил, ни минуты не весел, Он все вещи в дому переставил моем И по-своему все перевесил. Мы ходили под богом, под богом войны, Артиллерия нас накрывала, Но смертельная рана нашла со спины И изменою в сердце застряла. Я себя в пояснице согнул, Силу воли позвал на подмогу: "Извините, товарищи, что завернул По ошибке к чужому порогу". Дескать, мир да любовь вам, да хлеба на стол, Чтоб согласье по дому ходило... Ну, а он даже ухом в ответ не повел, Вроде так и положено было. Зашатался некрашенный пол, Я не хлопнул дверьми, как когда-то,- Только окна раскрылись, когда я ушел, И взглянули мне вслед виновато. Ekleyenin yorumu: 1974 Try to align Türkçe Vanya'nın Maria'da söylediği şarkı Acımasız savaşlarda, neredeyse yarım dünya Yol adımladım, yerlerde süründüm taburla, Bu hizmetlerin karşılığında geriye Sıhhiye kademesiyle gönderildim. Götürüp bıraktılar ata ocağıma,- Ta eve kadar o kamyonla. Durdum, dilim tutuldu - çatımdaki duman Bir başka tütüyordu. Pencereler sanki göz göze gelmekten korkuyordu. Evin hanımı - askerin dönüşüne hoşnut değil - Bırakmadı kendini hıçkırıklarla kudretli göğsüme, Ellerini çırptı hayıflanarak - ve süzüldü içeriye. Zincirinde köpekler har har havladı. Sundurmaya doğru iki adım attım, Ayağım otlarda tanımadığı bir şeye takıldı, Kapıyı çektim - dizlerimin bağı çözüldü. Masanın öte yanında, benim yerimde oturuyordu, Evin selamsız sabahsız yeni sahibi. Üstünde örgü kazağı, yanında evin sahibesi,- Demek bundanmış dedim - köpeklerin havlaması. Bu demekti ki, ben ateşlerin altında Koştururken, bilmezken bir lahza bahtı, O evimdeki tüm eşyaların yerini değiştirmiş Ve hepsini bildiği gibi duvara asmıştı. Tanrı'nın, Savaş Tanrı'sının tam altındaydık, Topçu birliği bizi koruyordu, Ama ölümcül yarayı sırtımdan aldım - İhanet olup kalbime saplandı. Zorladım kendimi - büktüm belimi, Çağırdım yardıma irade gücünü: "Darılmayın, yoldaşlar, darılmayın- Kazaen çaldım el kapısını". Sulh-ü muhabbet üstünüzde, ekmek masanızda, Dirlik düzen yuvanızda olsun... Adamsa bana cevap bile vermedi, Esasen, öyle de olması gerekti. Boyanmamış parkeler sallandı, Eskisi gibi çarpmadım kapıları,- Ben giderken tek pencereler açıldı, Ardımdan onlar suçlu suçlu baka kaldı. Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com