Yuri Gulyaev - Eugene Onegin

 (versiyon 1)
Metin boyutu: ( + Büyült ) ( - Küçült)   

- Final Scene



Татьяна (плача)



О, как мне тяжело! Опять Онегин

Встал на пути моем, как призрак беспощадный!

Он взором огненным мне душу возмутил,

Он страсть заглохшую так живо воскресил,

Как будто снова девочкой я стала,

Как будто с ним меня ничто не разлучало!..



(Входит Онегин. Увидя Татьяну, он быстро подходит

к ней и падает перед ней на колени.)

...



Татьяна



Довольно, встаньте!.. Я должна

Вам объясниться откровенно.

Онегин, помните ль тот час,

Когда в саду, в аллее нас судьба свела,

И так смиренно урок ваш выслушала я?

...



Онегин



О, сжальтесь... сжальтесь надо мною:

Я так ошибся, я так наказан!

...



Татьяна



Онегин, я тогда моложе,

Я лучше, кажется, была,

И я любила вас... Но что же,

Что в вашем сердце я нашла,

Какой ответ?.. Одну суровость!..

Не правда ль, вам была не новость

Смиренной девочки любовь?

И нынче — боже! — стынет кровь,

Как только вспомню взгляд холодный

И эту проповедь!..

Но вас я не виню:

В тот страшный час вы поступили благородно,

Вы были правы предо мной.

Тогда — не правда ли? — в пустыне,

Вдали от суетной молвы,

Я вам не нравилась... Что ж ныне

Меня преследуете вы?

Зачем у вас я на примете?

Не потому ль, что в высшем свете

Теперь являться я должна,

Что я богата и знатна,

Что муж в сраженьях изувечен,

Что нас за то ласкает двор?

Не потому ль, что мой позор

Теперь бы всеми был замечен

И мог бы в обществе принесть

Вам соблазнительную честь?

...



Онегин



Ах! О боже! Ужель,

Ужель в мольбе моей смиренной

Увидит ваш холодный взор

Затеи хитрости презренной?

Меня терзает ваш укор!

Когда б вы знали, как ужасно

Томиться жаждою любви,

Пылать — и разумом всечасно

Смирять волнение в крови;

Желать обнять у вас колени

И, зарыдав, у ваших ног

Излить мольбы, признанья, пени,

Все, все, что выразить бы мог!

...



Татьяна



Я плачу!

...



Онегин



Плачьте! Эти слезы

Дороже всех сокровищ мира!

...



Татьяна



Ах!

Счастье было так возможно,

Так близко, так близко!

...



!



Онегин



Ах!

...



Онегин и Татьяна



Счастье было так возможно,

Так близко, так близко, близко!

...



Татьяна



Но судьба моя уж решена,

И безвозвратно!

Я вышла замуж. Вы должны,

Я вас прошу, меня оставить!

...



Онегин



Оставить?! Оставить?! Как, вас оставить?!

Нет! Нет! Поминутно видеть вас,

Повсюду следовать за вами,

Улыбку уст, движенье глаз

Ловить влюбленными глазами,

Внимать вам долго, понимать

Душой все ваше совершенство,

Пред вами в страстных муках замирать,

Бледнеть и гаснуть: вот блаженство,

Вот одна мечта моя,

Одно блаженство!

...



Татьяна



Онегин, в вашем сердце есть

И гордость и прямая честь...

...



Онегин



Я не могу оставить вас!

...



Татьяна



Евгений, вы должны,

Я вас прошу, меня оставить!

...



Онегин



О, сжальтесь!

...



Татьяна

Зачем скрывать, зачем лукавить!

Ах! Я вас люблю!..

...



Онегин



Что слышу я?!

Какое слово ты сказала?!

О, радость! Жизнь моя!

Ты прежнею Татьяной стала!..

...



Татьяна



Нет, нет!

Прошлого не воротить!

Я отдана теперь другому,

Моя судьба уж решена:

Я буду век ему верна!

...



Онегин



О, не гони! Меня ты любишь,

И не оставлю я тебя;

Ты жизнь свою напрасно сгубишь...

То воля неба: ты моя!

Вся жизнь твоя была залогом

Соединения со мной,

И знай: тебе я послан богом,

До гроба я хранитель твой!

Не можешь ты меня отринуть,

Ты для меня должна покинуть

Постылый дом и шумный свет, —

Тебе другой дороги нет!

...



Татьяна



Онегин! Я тверда останусь:

Судьбой другому я дана,

С ним буду жить и не расстанусь,

Нет, клятвы помнить я должна!

(Про себя.)

Глубоко в сердце проникает

Его отчаянный призыв,

Но, пыл преступный подавив,

Долг чести суровый, священный

Чувство побеждает!

...



Вместе



Онегин



Нет, не можешь ты меня отринуть!

Ты для меня должна покинуть все, все!

Постылый дом, и шумный свет, —

Тебе другой дороги нет!

О, не гони меня, молю!

Ты любишь меня!

Ты жизнь свою напрасно сгубишь!

Ты моя, навек моя!

...



Татьяна



Я удаляюсь!

...



Онегин



Нет, нет, нет, нет!

...



Татьяна



Довольно!

...



Онегин



О, молю: не уходи!

...



Татьяна



Нет, я тверда останусь!

...



Онегин



Люблю тебя, люблю тебя!

...



Татьяна



Оставь меня!

...



Онегин



Люблю тебя!

...



Татьяна



Прощай навеки!

...



Онегин



Ты моя!

...



(Татьяна уходит.)



Позор!.. Тоска!..

О, жалкий жребий мой!

Try to align

Türkçe

Yevgeny Onegin - Final sahnesi



Tatyana (ağlayarak)



Ah, ne zor benim için! Yine Onegin

Çıktı yoluma, acımasız bir hayalet gibi!

Ateşten bakışlarıyla ruhuma sıkıntı verdi,

Suspus olmuş korkuma hevesle can verdi,

Sanki yeniden genç bir kız oldum,

Sanki beni hiçbir şey ondan ayırmamış gibi!..



(Onegin çıkar, Tatyana'yı görür, çabucak yanına gelir ve önünde diz çöker.

...



Tatyana



Bu kadar yeter, kalkın!.. Ben

Size durumumu açıklamak zorundayım.

Onegin, o anı hatırlıyor musunuz,

Bahçedeki ağaçlı yolda kader bizi buluşturmuştu,

Ve uysal bir şekilde dersinizi dinlemiştim?

...



Onegin



Ah, insaf ediniz... bana karşı insaflı olunuz:

Öyle hata ettim ki, öyle cezaya çarptırıldım ki!

...



Tatyana



Onegin, ben o zaman daha genç,

Zannımca, daha iyi biriydim,

Ve sizi sevmiştim... Ben ne,

Ben ne buldum sizin kalbinizde,

Hangi cevabı?.. Sadece katılık!..

Hakikat değil mi, sizin için yeni bir şey de değildi

Uysal bir genç kızın aşkı?

Ve şimdi - Tanrım! - kanım donuyor,

Hatırladıkça o soğuk bakışları

Ve o vaazı!..

Ama sizi suçlamıyorum:

O an siz asilce davrandınız,

Önümde haklıydınız.

O zamanlar, yanlış mı? - o çölde,

Günlük söylentilerden uzakta,

Sizin hoşunuza bile gitmiyordum... Şimdi ise

Neden benim peşimdesiniz?

Neden aklınızdayım ben?

Nedeni yüksek sosyetede

Görünüyor olma durumunda kalmam mı,

Zengin ve tanınır olmam mı,

Zevcimin savaşta sakat kalması mı,

Dolaştığımız avlularda insanların şefkat gösteriyor olması mı?

Bu benim rezil oluşumu

Herkesin farketmesi nedeniyle,

Sosyetede bunun size

Baştan çıkarıcı bir onur olarak geri dönmesi durumu mu?

...



Onegin



Ah! Ah Tanrım! Gerçekten mi,

Gerçekten mi mütevazi dualarımda

Sizin soğuk bakışlarınız

Aşağılık kurnaz hilekarlıklar görüyor?

Sizin bu siteminiz benim içimi kemiriyor!

Ne vakit bileceksiniz, ne dehşet bir şeydir

Aşka susayarak cefa çekmek,

Yanmak - ve her saatinde bile isteye

Kanındanki coşkuyu dizginlemek;

Dizlerinize sarılmayı dilemek

Ve, acıyla inleyerek, ayaklarınızın dibinde,

Döküvermek isterdim duaları, itirafları, hüzünleri,

Her şeyi, dile gelebilecek her şeyi!

...



Tatyana



Ağlıyorum!

...



Onegin



Ağlayın! Bu gözyaşları

Dünyanın tüm hazinelerine bedel!

...



Tatyana



Ah!

Saadet öylesine mümkündü ki,

Öyle yakın, öyle yakın!

...



Onegin



Ah!

...



Onegin ve Tatyana



Saadet öylesine mümkündü ki,

Öyle yakın, öyle yakın, yakın!

...



Tatyana



Ama kaderim artık yazıldı,

Ve dönüşü yok!

Evlendim. Siz

Rica ediyorum, beni bırakın!

...



Onegin



Bırakmak?! Bırakmak?! Ne şekilde bırakmak?!

Hayır! Hayır! Har dakika görmeliyim sizi,

Her yerde izlemeliyim,

Dudaklarınızdaki tebessümü, gözlerinizin hareketini

Şu meftun gözlerle görmeli,

Size kulak kesilmeliyim uzun uzun, anlamalıyım

Tüm ruhumla mükemmeliyetinizi,

Önünüzde ihtiras dolu acılarla donup kalmalıyım,

Sararıp solmalıyım; budur nimet,

İşte bu benim tüm hayalim,

Tek nimetim!

...



Tatyana



Onegin, yüreğinizde

Gurur da, onur da mevcut...

...



Onegin



Sizi bırakamam!

...



Tatyana



Yevgeny, buna mecbursunuz,

Sizden rica ediyorum, beni bırakın!

...



Onegin



Ah, insaf ediniz!

...



Tatyana



Saklayacak gereksiz, rol yapmaya gereksiz!

Ah! Sizi seviyorum!...

...



Onegin



Neler duyuyorum?!

Hangi kelimeyi kullandınız?!

Ah, sevincim! Hayatım!

Sen eski Tatyana oldun!..

...



Tatyana



Hayır, hayır!

Mazi geri gelmez!

Artık başkasına aitim,

Kaderim çizildi:

Ona ilanihaye sadık kalacağım!

...



Onegin



Hayır, zorlama! Beni seviyorsun,

Ve ben seni bırakmayacağım;

Ve hayatını boşuboşuna mahvedeceksin...

Göklerin iradesiyle: sen benimsin!

Tüm hayatın kefaletti

Benimle birleşmeye,

Ve bil ki: ben sana Tanrı tarafından gönderildim,

Ölene kadar senin koruyucunum!

Beni reddedemezsin,

Sen benim için bırakmak durumundasın

Nefretle dolu evi ve bu gürültülü alemi,-

Başka yolun yok!

...



Tatyana



Onegin! Ben kararlıyım - kalacağım:

Kader beni başkasına verdi,

Onunla yaşayacağım ve ondan ayrılmayacağım,

Hayır, ettiğim yemini hatırlamak zorundayım!

(Kendi kendine)

Kalbimin derinlerine işliyor

Onun umutsuz çağrıları,

Ama günahkar coşku ağır basarak,

Katı ve kutsal onur borcuna

Hissiyat galip geliyor!

...



Birlikte



Onegin



Hayır, beni reddedemezsin!

Benim için her şeyde, her şeyden vazgeçmelisin!

Nefretle dolu evi ve bu gürültülü alemi,-

Başka yolun yok!

Ah, zorlama beni, yalvarırım!

Beni seviyorsun!

Hayatını boşuboşuna mahvediyorsun!

Sen benimsin, ilanihaye benim!

...



Tatyana



Gidiyorum!

...



Onegin



Hayır, hayır, hayır, hayır!

...



Tatyana



Yeter!

...



Onegin



Ah, yalvarıyorum: gitme!

...



Tatyana



Kararım kesin, kalıyorum!

...



Onegin



Seni seviyorum, seni seviyorum!

...



Tatyana



Beni bırak!

...



Onegin



Seni seviyorum!

...



Tatyana



Ebediyen elveda!

...



Onegin



Sen benimsin

...



(Tatyana gider.)



Yazık!... Keder!..

Ah, benim zavallı sefilim!



Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com


İçerik Kısa Linki:


Beğendiniz mi? Eugene Onegin Çeviri sayfasını Şimdi paylaşın: