' (Зашумела, разгулялась) Зашумела, разгулялась В поле непогода; Принакрылась белым снегом Гладкая дорога. Белым снегом принакрылась, Не осталось следу, Поднялася пыль и вьюга, Не видать и свету. Да удалому детине Буря не забота: Он проложит путь-дорогу, Лишь была б охота. Не страшна глухая полночь, Дальний путь и вьюга, Если молодца в свой терем Ждёт краса-подруга. Уж как встретит она гостя Утренней зарёю, Обоймёт его стыдливо Белою рукою, Опустивши ясны очи, Друга приголубит… Вспыхнет он — и холод ночи, И весь свет забудет. Ekleyenin yorumları: Декабрь 1853 Aвтор Иван Саввич Никитин (1824—1861) Uğundu, dolandı Uğundu, dolandı Bu kötü hava kırlarda; Bembeyaz karla kaplandı Düz yol. Kaplandı beyaz karla, İz kalmadı, Toz ve kar fırtınası kalktı, Göz gözü görmez oldu. Olsun, bu gözü-kara adama Bu tipi mesele değil: O kendine gidecek bir yol açar, Yeter ki istesin. Korkutmaz sağır gece-yarısı, Uzak yol ve kar fırtınası, Bu babayiğidi yuvasında Bekleyen bir dilberi varsa. Nasıl da bekler o konuğunu Sabahın ilk ışıklarıyla, Sarar onu utana sıkıla, Bembeyaz elleriyle, Işıl ışıl gözlerini indirerek, Dostunun gönlünü hoş eder... İçi içine sığmaz adamın - gecenin soğuğunu da, Dünyanın geri kalanını da unutur Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com