Ağlamakla başlamıştı acımasız bir hayat Gözlerinde hep bir yaş ve hayalleri çok uzak Yarınında bir tuzaktı bak bu bekleyen Sevgi dolu bu cümlelerine virgül ekleyen bir nefret oldu olgu şimdi yoktu Kaleme bir mühür ve sahte bir gülümsemeydi yerini zifire bırakan her güneş Ellerimde soldu bak çiçekler Gözler özler oldu cenneti Çektim içime zehri tek nefeste Kâbus oldum belki bende her gecende Simsiyah bir gökyüzüydü karabulutların sansüründe Kandırılmak bir hataydı Hep yalandı sözlerin Şayet mazi günlüğümde bir yaraydı hep kanardı bak bilek Ve son şiirdi son dilek ve son bir kurşun tek bir nokta koydu Kederi doldu odama bak yolunda çukura düştüm Sapladın bu kalbe paslı çivileri Ve gel de şimdi sök hadi silebilir mi her şeyi Elleri kelepçeli bir şairin sözleri Ağlar oldu gözleri yağmur oldu dinlemedi Doğdu kan güneşleri çaresizdi dünleri Yoktu bir ümidi sadece ölümü bekledi[2] Halata bağlı boğazı ölümlü duygular Tutuklu kalbim urgana sarıldı mutluluk Dudaklarımda bir nutuk Kaçıncı umuda yolculuk Bir ümide bağlı kanlı yazdı hep kalem Hayallerimse korkuluk Bak yüzümde hep soluk Son bu mektubum sana Mutluluk diler bu şair Serdi gülleri yola Elide kolu da bağlı tek mi kaldı şimdi Affeder mi bilmem terk edip gidenleri Bir dilekti bir yağmur oldum Her damlasını her umudu ellerimle boğdum Her duamda hep bir kul Yoktum aşka küstü sulh Korktum ağlak oldum gözlerimde hep bir su Zordu zulüme doydum yoktu gülücük sende bul Elleri kelepçeli bir şairin sözleri Ağlar oldu gözleri yağmur oldu dinlemedi Doğdu kan güneşleri çaresizdi dünleri Yoktu bir ümidi sadece ölümü bekledi… Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com