Ados - Kalender (Ft. Saian) - Sözleri

Ados verse
 içim bitti
 boş hayaller kurduğum için
 sesim çıkmıyor ve susuyorum bu defa için için
 ne denli günahkarım ne denli hak ettim bir hiçi
 gitmek öyle kalender bir eylem oldu bizler için
şarapla gel
 bana meydan okur zalimliklerin
 unutmakla tehdit edilmekteyim
şehrin eteklerinden kanatlanır şimdi bir infilak
 güvercin çetemle umut takibindeyim
 hudut dahilinde hayata sövmekteyim
 bu bir yakıştı üstüme sorma ütüsüz giyinirim
 dürtüsüz bilinirim bilirsin olur silinirim
 ve fakat değildir öyle ben hep ölür dirilirim
 yok olup gitmene hayranım inan şanına durdun
şansıma vurdum bir tokat şahsıma vurgun
 kahrına dolsun kadehler aklıma yolsun
 hep yürü deyince ve gülümseyiş şeklime sonsun

gözünün rengi bir bulut şu göğsüme dolsun
 ey neler olurdu bir düşün düşünmek onurdur
 bir garip hale düşen berduşluk sorun mu
 ve kahrolayım bir nefes senden olsa olur mu
 bir kadın bitti bir adam doğdu
 bu kadim karanlıklara evlatlık oldum
 siyaha doydum ey marazından sual olunmayan
 seni bir ömüre katıp saçlarından yoldum

Saian verse
 bütün dargın çiçek isimleri gibi adın
 sen yaşamak adına tek bir fotoğraf çektirmenin büyüsü kadın
 işaretledin kendini gövdeme batan yıldızlardan inip
 ötesiz son yolcu kadın öyle büyüdün göz çukurumda dinip
 bende bir yorgunluk hali yıldız sayıp umutlandığım mı
hayatın heybesinde bir şiir olup kanıtlandığım mı
yaşamının da sızısını biçimsiz bulup ayıplandığım mı
hangisi benim dengem hangisi nerde nasıl
 beklemektesin o an gerisin geri bir adım atsın
 umudun üzerinde parmak izlerin umudun adı batsın
 söylesene kaç yıldızın hilalisin
 gitmeli burdan bu kent kalabalık ben meskun mahal firarisi

hani şu bizim sinemanın önünden geçerken
 sen eteklerini gururuna yeğ tutmuş geçerken
şarkılar şarkı değilmiş artık senin ardınsıra
 bir tramvay senfonisi

 giden insan kokusu
 vakur bir seranatmış
hiç çicek satmazmış çingeneler
 orospuları o yağmur ıslatmazmış
sen geçerken

dudaklarımda devrik bir tramvay
 insanlar gülmeleri mahcup
 sen hep o cumartesinin kırmızısı kauçuk
 papuçlarının küçük beyaz türküsü
 seni nerden tutup çıkarsam sen hep öbürküsün
 hani iki çift laf edersin kalbin kuş olur
 hani el tutuşları olur bir kent o zaman kent olur

Ados verse
 aman sen var ol filhakika var ol
 düş aklımdan yeter ki git benden aşka mal ol
 sen istersen sağol ister feda ol
 özümden göçerim ister isen sınırsız bir dağ ol
 elimde istişarelerden başka bir şey kalmadı
ve sanıyorum ki bunca hata bir tek benim elimde
 kendi halime baktıkça görüyorum ki yanmadım
 ve sanıyorum ki bunca hata bir tek benim elimde
 uslanmak için yorulmak gerek diyordum hep
 kursağıma dizildi cümlelerden buket buket
 uzanıp tuttuğun her dal kırılır maalesef
 susanın kaderi makus olur çıkar göçlere
 sabretmek ezber hayattır hayat denilirse
 ama sabretmek iyicedir nedenleriyle bilirsen
 benimki saçmadır anlatsam inan gülersin
 ve bunu anlayamazsın dönüp de giden sen

ıstırabımı anlatmak hiç işten değil
 sen otur dinle
 kimse benimle muhattap değil
 kul ahmak değil
 bir yerde gözünü açar
 bir kaç katreyim
 naçar kalan benim hep sen değil
 bir yaşım daha kayıp bugün
 bir yanım daha zayıf fakat
 bir adım daha uzaktasın
 bir kadın daha yazık
 kitabım daha kalın
 tabii tiradım daha yalın
 ve de inadımdan sakın
 benim bitişim daha yakın

gözünün rengi bir bulut şu göğsüme dolsun
 bir kadın bitti bir adam doğdu
 bu kadim karanlıklara evlatlık oldum
 seni bir ömüre katıp saçlarından yoldum

Kalender (Ft. Saian) Sözleri, AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır.
http://www.akormerkezi.com