Aleksander Pirogov - Knjazja Igorja - Çeviri

(Ария Князя Игоря)



Ни сна, ни отдыха измученной душе,

Мне ночь не шлёт надежды на спасенье,

Всё прошлое я вновь переживаю

Один в тиши ночей.

И божья знаменья, угрозу

И бранной славы пир весёлый.

Мою победу над врагом

И бранной славы горестный конец,

Погром и рану, и мой плен,

И гибель всех моих полков,

Честно за Родину головы сложивших.



*Погибло всё и честь моя, и слава,

Позором стал я земли родной.

Плен, постыдный плен -

Вот удел отныне мой,

Да мысль, что все винят меня.



*О, дайте, дайте мне свободу,

Я мой позор сумею искупить.

Спасу я честь свою и славу,

Я Русь от недругов спасу.



Ты одна голубка-лада,

Ты одна винить не станешь,

Сердцем чутким всё поймешь ты,

Всё ты мне простишь.



*В терему своём высоком

Вдаль глаза ты проглядела,

Друга ждёшь ты дни и ночи,

Горько слёзы льёшь.



Ужели день за днём

Влачить в плену бесплодно

И знать, что враг терзает Русь.



Враг, что лютый барс,

Стонет Русь в когтях могучих

И в том винит она меня.



О, дайте, дайте мне свободу,

Я мой позор сумею искупить.



Я Русь от недругов спасу.



Ни сна ни отдыха измученной душе,

Мне ночь не шлёт надежды на спасенье.

Всё прошлое я вновь переживаю,

Один в тиши ночей и нет исхода мне.



Ох, тяжко, тяжко мне, тяжко

Сознанье бессилья моего.



Ne bir uyku var, ne dinlenme bu cefakeş ruhuma,

Gece, bana kurtuluş için bir umut getirmez.

Tüm olan biteni yeniden yaşıyorum

Gecenin sessizliğinde tek başıma.

Tanrının alametleri, meydan okuyorum

Şerefle ele geçirilmiş, neşeli cümbüşe.

Düşmana karşı zaferime,

Şerefle ele geçirilmiş acı sona (ölüme)

Katliama, yaraya, ve esaretime,

Ve alaylarımın hepsinin ölümüne,

Vatanı için şerefiyle baş koyanlara.



*Her şey yok oldu, şerefim onurum,

Bu canım toprağın yüz karası oldum.

Esaret, utanılası esaret -

Şimdi o, benim payıma düştü,

Ve düşün, herkes beni suçluyor.



*Ah, verin, verin bana özgürlüğümü,

Bu yüz karalığımın üstesinden gelirim.

Korurum onurumu, şerefimi,

Korurum Rus diyarını düşmanımdan.



Bir tek, güvercinim,

Bir tek sen suçlamazsın,

Duyarlı kalbinle her şeyi anlarsın,

Her şey için beni affedersin.



*O yüksek kulenden,

Uzaktan gözlerime bakarsın,

Günlerce, gecelerce beklersin dostunu,

Acı acı gözyaşı dökersin.



Yoksa gün be gün,

Esarette, hayat nafile mi geçecek,

Bilirken düşmanın Rus diyarına ezasını.



Düşman cadaloz bir pars,

İnler Rus diyarı kudretli pençelerde

Ve bunun için o da beni suçlar.



Ah, verin, verin bana özgürlüğümü,

Bu yüz karalığımın üstesinden gelirim.



Korurum Rus diyarını düşmanlardan.



Ne bir uyku var, ne dinlenme bu cefakeş ruhuma,

Gece, bana kurtuluş için bir umut getirmez.

Tüm olan biteni yeniden yaşıyorum

Gecenin sessizliğinde tek başıma bir çıkış yolum yok.



Ah, ağır bir yük bu bana, ağır, ağır

Çaresizliğimin bilincinde olmak



Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com