Eylül yagmurlariyla islak tren raylari seni alip götürdü yalnizlik üsümekmis yalnizim üsüyorum ucurummus sensizlik tut beni düsüyorum
düsten bile güzeldi erimek kollarinda uyanmak sabahlara teninin kokusuyla hep seni uyuyorum sensiz gecelerimde bir kücücük kus olsam gelip konsam eline
delisin delisin cilginim benim askimsin canimsin kadinim benim geleceksin yine yagmurlarla gel sönmüyor icimde yanginim benim
bir hasret depremi bu bir hüzün kusatmasi yüregim kar altinda 2x bütün maviler sensiz simdi hersey düs rengi kavusmayi özledim denize sahil gibi dertler sessiz büyürken ay dizimde uyurken sensizlik dislerini kalbime batirirken gögsüne sokularak uyanmayi özledim dilimde senin sarkin aglayarak söylerim
Üye Girişi
Favorilere Ekle
Postala
Yazıcı Dostu