Kemal Yılmaz - Halepçe - Sözleri

Hey gidi Dünya!

Zulmü ve güzelliği ile

Dünya Sanki sen insanlara yetmiyor musun?

Sen hoş ve güzel insanlar yaptın, yarattın.

Neden insanların gözleri dolmuyor ve doymuyor.

Kâh senin üzerinde güzellikler yapıyorlar,

Kâh kara duman ve bulutlar yağdırıyorlar senin üzerinde..

Biribirlerinin soyunu kurutuyorlar.

Hey gidi insan!

Senin gözün neden dolmuyor ve doymuyor?

Yoksa dünya yüzeyi sana yetmiyor mu?

Önceki gün Nagazaki, Hiroşima…

Dün Vietnam'da….

Ve bugün Kürdistan'da

Halepçe az mı sanki?

Yıl 1988i Mart ayı…

Newrozun gülleri yine yeşermekteydi..

Newrozların üzerine (aniden) kara, karanlık bulutar geldi,

Newrozlar; keyifsiz ve şenliksiz başlarını gerisingeri önlerine eğdiler,

Ve tohumlarını yerin altına saldılar…

(Günü gelince) bir kere daha yeşermek için…

Vay oğul oğul, Vay oğul oğul

Ben kalelere, köşklere indim…

Ben burçların zirvesine, o duvarlara indim

Ben kaynayan kalbimin üstündekiler; kederler, irinler, dertler ve yaralardır Ah, vay oğul, vay oğul

Yine bombalar yağmur,

Her yeri sis vu duman kaplamış

Yine yaralıların inim inim iniltileridir.

Annelerin sesleri geliyor onların ninnileri üzerinde

Baba kederle kendini çocukların üzerine yatırıyor

Lakin çocuklar; nefessiz, ruhsuz ve cansız durmakta…








Ah yaralıyım vay oğul, oğul, oğul.

Vay oğul

Ey kızım kızım…

Vay kızım kızım…

Fermandır oy…

İmdat! … İmdat!

Yine bize fermandır!

Yukarıdan jetlerin gümbürtüleri, homurtu (sesleri) geliyor

Her yeri ateş, duman ve sis içinde bırakıyor.

Aşağıdan ise çocukların çığlıkları, anne babaların imdatlarının (sesleri) geilyor

Tarih yine kendini tekrarlıyor ; zamanlardan bir zaman gibi ( her zamanki gibi)

Dêrsim Diyarbakır gibi, Palu, Genç , Ağrı ve Dersim gibi

Mahabat gibi ve Berzan gibi

Bugünkü tekrar

Süleymaniye ovasında, Hendir'in kenarında, Halepçe şehrinde…

Biz Kürtlerin fermanıdır, Fermandır, fermandır…

Yine gelip kızarttılar çocukları, kadınları, bütün anne ve babaları…

Ah imdat!… Ferman bizedir… Yaralınızım ben… Oyy bana…

Evet ey oğul oğul. Git ey oğul oğul…

İmdat! Kürtler siz acele etmelisiniz.

Siz, bir kâğıt ve kalem getirip yazın:

Dünya alemi bundan haberdar edin (duyurun)

Kürtlerin rehberlerini, başkanlarını barıştırın

Evet… birlik olsunlar.

Biz Kürtlerin hali için dünyaya bir şeyler yazsınlar.

Evet… alemleri, halkları haberdar etsinler

Biz Kürtlerin haline bir çare bulsunlar diye…

Bizi bu esaretten çıkarsınlar

imdat! İmdat

Yazık, Kürdistana ki bu gün yakıyorlar…

Biz Kürtlerin başına ateş yağdırıyorlar ah da ayy ayy!

Oğul oğul ahlar bana. Yaralınızım sizin



Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com