La Diyez - Kayip Kentin Ugultusu - Sözleri

Verse 1:

Önce pencereyi aç, sonra bir bardak su iç kalktığında oluyor gözler şiş

Her şey aynı sonbahar geldi görüyorum dökülen yaprakları

Gözlerimin içine bakarak söylediğin yalanları

Ne kuralları sevdim ne de kuralları koyanları.

Yaslan geri birgün olcaz toprak, aktığımız aynı ırmak, giydiğimiz aynı forma

Dostlarımın kalbini kırmak yazmaz lügatımda bir apartman dairesinin 4.katında

Yazdığım her lirik undergroundda ,yazmadıklarım benim gardrapta

İsyan doluyor bak her bi notta

Yoruluyorum gel-gitlerden, ruhum daralıyor malum kentte

Adi adımda adımlıyorum birkaç bin metre,

Yedekte kal sen otur bençte sırtımdan ter akıyor yarım litre

Bağırıyor intro ve başın dertte, dertler azalmıyor düşünmekle,

Geriye ne kalıyor ki sevgi duvarınızı yıktığınızda

Kanatlarımı kırıp içi kapalı mekana tıktığınızda

Pişmanlık duyup arkadan durgun baktığınızda,soruyorum çantanda fazla hayat var mı ?

Ölüyorum galiba ramak kaldı doktor yaşamam gerek biraz daha zaman varmı ?

Nakarat:

Kanla karışık gökyüzünden, mazlumların kuytusuna

Karmakarışık bir düzlemden, kayıp kentin uğultusuna

Canlar alışık bulutlardan yükselen buğusuna

Emek yüklü umutlardan, daldım hayat uykusuna

Verse 2:

Bir deli gibi yaşa gitti vapur, gördüğüm kadar çok karmaşıksın

İstanbul trafiği gibi altüst, sert iklimi seven bi coğrafyasın.

Merdivende karşıma çıktı yaşam tartısı,

Giydiğim 80 lerden kalma bir deniz parkası, sürmüştüm demin iz tarlası

Onlar bizleri anlayamaz , hiç bir falcı bizi fallayamaz

Ağza bal çal,yüksel şimdi alçal, kimlere bakarak hedef alcan

Kalk çal esiyor alt taraftan enstrümanı topla kış geliyor sanki çıktı fırtına

Dinamiti bağladılar kırık kalbimin fay hattına

Sıkı yönetim aldı karantina, kör hayatta yoktu garanti ve

Koştuğun günden, düştüm yerden, 3 te 1 i gitti uçtu ömürden

Sordum ne yapmalı tutmuyor plan , arkana bakmadan kaç

Topla pılını pırtını bu revaç, istiyo haraç, dünya bir ağaç

Yorgunum duramıyorum yönümü kaybettim bulamıyorum

Farkettiysen ben artık empati kuramıyorum

Kirli sularda bulanıyorum aklıma mukayyet olamıyorum, yerine hiç kimseyi koyamıyorum

Her şey dün gibi gözümün önünde burda daha fazla kalamıyorum

Nakarat:

Kanla karışık gökyüzünden, mazlumların kuytusuna

Karmakarışık bir düzlemden, kayıp kentin uğultusuna

Canlar alışık bulutlardan yükselen buğusuna

Emek yüklü umutlardan, daldım hayat uykusuna





Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com