Moğollar - Kadınlarımız - Sözleri

Ayın altında kağnılar gidiyordu kağnılar gidiyordu

Akşehir üstünden afyona doğru

Gece aydınlık ve sıcak ve kağnılarda tahta yataklarında

Koyu mavi humbaralar çırılçıplaktı

Ve kadınlar

Birbirlerinden gizleyerek

Bakıyorlardı ayın altında

Geçmiş kafilelerden kalan öküz ve tekerlek ölülerine.

Ve kadınlar

Bizim kadınlarımız:

Korkunç ve mübarek elleri

İnce, küçük çeneleri, kocaman gözleriyle

Anamız, avradımız, yarimiz

Ve sanki hiç yaşamamış gibi ölen

Ve soframızdaki yeri

Öküzümüzden sonra gelen

Ve dağlara kaçırıp uğrunda hapis yattığımız

Ve ekinde, tütünde, odunda ve pazardaki

Ve kara sabana koşulan ve ışıltısında yere saplı bıçakların

Oynak, ağır kalçaları ve zilleriyle bizim olan

Kadınlar,

Bizim kadınlarımız

Şimdi ayın altında

Kağnıların ve hartuçların peşinde

Harman yerine kehriban başaklı sap çeker gibi

Aynı yürek ferahlığı,

Aynı yorgun alışkanlık içindeydiler.

Ve onbeşlik şaraplenin çeliğinde

İnce boyunlu çocuklar uyuyordu.

Ve ayın altında kağnılar

Yürüyordu akşehir üstünden afyon`a doğru.

Ayın altında kağnılar gidiyordu kağnılar gidiyordu akşehir üstünden afyona doğru....



Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com